W obrębie trzonu języka najczęściej rozwija się rak płaskonabłonkowy o różnym stopniu zróżnicowania histopatologicznego. Celem pracy jest ocena wyników leczenia chorych na raka trzonu języka w latach 1997-2008 w zależności od stopnia zaawansowania klinicznego oraz ocena ich pooperacyjnej jakości życia. Analiza statystyczna wykazała, że pacjenci z rakiem GI lub I/II mieli istotnie dłuższe przeżycie całkowite oraz przeżycie wolne od nawrotu choroby niż pozostali chorzy, pacjenci ze stopniem IVa-IVb mieli krótsze przeżycie całkowite niż chorzy ze stopniem III, a ci z kolei krótsze niż osoby ze stopniami I-II, u pacjentów z cechą pN+ istotnie statystycznie częściej występowały wznowa węzłowa, zgon z powodu raka, a przeżycia trzy-, pięcio- i 10-letnie, czas przeżycia całkowitego oraz czas przeżycia wolnego od nawrotu były znamiennie krótsze niż u chorych z cechą pN0, pacjenci, u których guz pierwotny został wycięty radykalnie z szerokim marginesem mieli dłuższe przeżycie całkowite oraz przeżycie wolne od nawrotu niż chorzy, którym guz pierwotny wycięto nieradykalnie lub radykalnie z wąskim marginesem tkanek zdrowych, w przypadku nawrotu raka trzonu języka pacjenci, u których zastosowano chemio- lub radioterapię istotnie rzadziej przeżywali trzy oraz pięć lat, częściej umierali z powodu raka oraz mieli krótsze przeżycie całkowite w porównaniu z chorymi operowanymi z tego powodu. Pacj ; enci po leczeniu z powodu raka trzonu języka oceniali swoją ogólną jakość życia jako przeciętną. Najlepszą ogólną jakość życia chorzy mieli w skali funkcjonowania umysłowego, a najgorszą w skali funkcjonowania fizycznego.
otorynolaryngologia ; onkologia
26 cze 2023
5 mar 2015
609
157
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3964
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-122314 | 26 cze 2023 |
Czajka, Marcin
Bogacki, Paweł
Kloch-Badełek, Małgorzata
Drożdż, Tomasz
Weber, Teresa
Poznańska, Małgorzata
Nawara, Jolanta
Tyrka, Anna