Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.

Tytuł: Wpływ egzogennej obestatyny na rozwój i przebieg ostrego obrzękowego zapalenia trzustki

Abstrakt:

Obestatyna jest peptydem kodowanym przez ten sam gen co grelina. Obestatyna, tak jak grelina, została pierwotnie wyosobniona ze szczurzego żołądka i żołądek wydaje się być głównym źródłem endogennej obestatyny. Wcześniejsze badania wykazały, że grelina ma działanie ochronne i lecznicze na trzustkę. Podawanie greliny hamuje rozwój ostrego zapalenia trzustki i przyspiesza regenerację trzustki w przebiegu tej choroby. Ostatnie badania wykazały, że obestatyna zwiększa przeżywalność ludzkich izolowanych wysp trzustkowych i komórek β, jak też zwiększa tworzenie czynnych komórek β w warunkach in vitro z komórek prekursorowych wyizolowanych z mysich wysp trzustkowych.Celem obecnych badań było określenie wpływu podawania obestatyny na rozwój i przebieg ostrego obrzękowego zapalenia trzustki.Metodyka: Badania zostały przeprowadzone w dwóch oddzielnych etapach na szczurach rasy Wistar. W obydwóch etapach ostre zapalenie trzustki było wywoływane za pomocą ceruleiny podawanej pięciokrotnie, co godzinę w dawce 50 μg/kg/dawkę.Pierwszy etap badań miał na celu określenie efektu podawania obestatyny na rozwój ostrego zapalenia trzustki. Obestatyna była podawana dwukrotnie (30 minut przed pierwszym podaniem ceruleiny i ponownie po upływie kolejnych trzech godzin) w dawce 4, 8 lub 16 nmol/kg/dawkę. Ten etap badań był kończony po upływie 1 godziny od podania ostatniej dawki ceruleiny.Drugi etap bad ; ań był przeprowadzony celem określenia wpływu podawania obestatyny na przebieg ostrego zapalenia trzustki. Obestatyna była podawana dwa razy dziennie w dawce 8 nmol/kg/podanie; pierwszą dawkę obestatyny podawano 24 godziny po podaniu ostatniej dawki ceruleiny. Ciężkość ostrego zapalenia trzustki oceniano po 1 godzinie od zakończeniu podawania ceruleiny, jak też po 1, 2 3, 5, 7 i 10 dniach od podania ostatniej dawki ceruleiny. ; Wyniki: Badania pierwszego etapu wykazały, że obrazy morfologiczne trzustek zwierząt, u których podawano obestatynę przed wywołaniem ostrego zapalenia trzustki charakteryzują się mniejszym obrzękiem trzustki, zmniejszonym leukocytarnym nacieczeniem zapalnym i ograniczeniem odsetka komórek pęcherzykowych z widocznymi objawami wakuolizacji. Zmianom morfologicznym towarzyszyło ograniczenie, wywołanego zapaleniem trzustki, wzrostu w surowicy aktywności trawiennych enzymów trzustkowych: lipazy, amylazy i poli-C rybonukleazy. Również stężenie prozapalnej interleukiny-1β w surowicy ulegało obniżeniu. Dochodziło też do częściowego odwrócenia, wywołanego zapaleniem trzustki, spadku przepływu krwi przez trzustkę i trzustkowej syntezy DNA. Badania drugiego etapu wykazały, że u wszystkich zwierząt, u których podawana jest ceruleina dochodzi do rozwoju ostrego obrzękowego zapalenia trzustki, które osiąga maksymalne nasilenie po 24 godzinach od podania ostatniej dawki ; ceruleiny. Podawanie obestatyny powodowało zmniejszenie morfologicznych objawów uszkodzenia trzustki takich jak obrzęk trzustki, jej naciek zapalny i wakuolizacja komórek pęcherzykowych; dochodziło też do przyspieszenia regeneracji trzustki. Również biochemiczne wyznaczniki ciężkości ostrego zapalenia trzustki, takie jak aktywność w surowicy lipazy i amylazy, ulegały obniżeniu u zwierząt poddanych leczeniu obestatyną. Efektom tym towarzyszył wzrost trzustkowej syntezy DNA oraz spadek stężenia interleukiny-1β w surowicy. Podawanie obestatyny poprawiało przepływ krwi przez trzustkę u zwierząt z ostrym zapaleniem trzustki. Wnioski: (1) Obestatyna wykazuje działanie ochronne i lecznicze na trzustkę. (2) Podawanie obestatyny przed i w trakcie wywoływania ostrego zapalenia trzustki hamuje rozwój tego zapalenia. (3) Podawanie obestatyny po wywołaniu ostrego zapalenia trzustki, zmniejsza ciężkość tego zapalenia i przyspiesza pozapalną regenerację trzustki. (4) Te korzystne efekty podawania obestatyny są związane, przynajmniej w części, z poprawą trzustkowego przepływu krwi i żywotności komórek trzustki, jak też ze zmniejszeniem uwalniania prozapalnej interleukiny-1β.

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

choroby układu trawiennego

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Lekarski

Promotor:

Dembiński, Artur

Data wydania:

2013

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:3933

Sygnatura:

ZB-121447

Język:

pol

Prawa dostępu:

tylko w bibliotece

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

17 mar 2023

Data dodania obiektu:

26 lis 2014

Liczba wyświetleń treści obiektu:

3

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3933

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-121447 17 mar 2023
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji