Metadata language
Title:
Author:
Subject:
stenoza aortalna ; wymiana zastawki aortalnej ; funkcja rozkurczowa ; echokardiografia
Abstract:
Uwzględnienie funkcji rozkurczowej mięśnia lewej komory może okazać się pomocne w kwalifikacji do wymiany zastawki aortalnej, szczególnie u pacjentów skąpo lub bezobjawowych.Do badanej grupy włączono 45 pacjentów poddawanych wymianie zastawki aortalnej z powodu jej izolowanej stenozy. Ocenę pacjentów przeprowadzano w fazach: przedoperacyjnej, śródoperacyjnej, wczesnej pooperacyjnej i późnej pooperacyjnej (do 12 miesięcy od zabiegu).Na podstawie uzyskanych wyników wyciągnięto następujące wnioski. Funkcja rozkurczowa mięśnia lewej komory jest złożonym, dynamicznym procesem. Istotna dysfunkcja rozkurczowa jest zjawiskiem rzadkim i nie powinna być przyczyną dyskwalifikacji od leczenia zabiegowego. Znajomość nasilenia dysfunkcji rozkurczowej może pozwolić efektywniej zagospodarować zasoby oddziału intensywnej terapii. U kobiet konieczność wymiany zastawki zachodzi później, a zabieg daje szybszy rezultat leczniczy. Obecność istotnej dysfunkcji rozkurczowej nie wpływa na objawy kliniczne, sprawność fizyczną ani jakość życia. Pozytywny rezultat wymiany zastawki aortalnej widoczny jest już od trzeciego do szóstego miesiąca po operacji. Niedopasowanie zastawka-pacjent opóźnia odwrócony remodeling mięśnia lewej komory. Indeksacja wartości objętości końcowo-rozkurczowej oraz masy mięśnia lewej komory umożliwia bardziej obiektywną ich ocenę. Istnieje możliwość wykorzystania matematycznego m ; odelu do opisu stopnia dysfunkcji rozkurczowej.