Metadata language
Title:
Ocena wyników leczenia i analiza czynników rokowniczych u chorych z perforacjami przełyku
Author:
Subject:
perforacja przełyku ; wyniki leczenia ; czynniki rokownicze
Abstract:
Perforacja przełyku to jeden z najgroźniejszych rodzajów perforacji przewodu pokarmowego. Obarczona jest dużą częstością powikłań i znaczną śmiertelnością. Względna rzadkość występowania i nieprzewidywalność wystąpienia perforacji sprawia, że przeprowadzenie badania z randomizacją lub badań wieloośrodkowych jest mało prawdopodobne. Standardy leczenia oparte są głównie na ocenie retrospektywnej i opinii ekspertów. Celem pracy było porównanie skuteczności leczenia perforacji przełyku z zastosowaniem głównych metod operacyjnych: zszycia, drenażu operacyjnego, resekcji przełyku, protezowania lub leczenia zachowawczego.Ponadto zbadano wpływ innych czynników, takich jak: rodzaj uszkodzenia, jego lokalizacja, czas jaki upłynął od uszkodzenia do rozpoczęcia leczenia, wiek pacjenta a także choroby towarzyszące na końcowy wynik leczenia. Metodyka Analiza retrospektywna obejmowała 91 chorych leczonych z powodu perforacji przełyku na Oddziale Chirurgii Klatki Piersiowej Szpitala im Jana Pawła II w Krakowie w okresie od 1989 do 2009 roku. Do oceny danych użyto metody regresji logistycznej, którą zastosowano do każdej zmiennej z osobna oraz z użyciem modelu łącznego. Wyniki Istotne znaczenie rokownicze miały: wiek pacjenta, rodzaj perforacji oraz wstępna ocena stanu chorego według skali ASA. Płeć pacjenta, lokalizacja perforacji, czas od chwili wystąpienia perforacji do rozpoczęcia leczenia, ; choroby współistniejące oraz pooperacyjna nieszczelność przełyku nie miały istotnego znaczenia rokowniczego. Resekcja przełyku wiązała się ze znamiennie większą śmiertelnością niż pozostałe metody leczenia. Niewydolność wielonarządowa stanowi główną przyczynę niepowodzeń leczenia. Wnioski U chorych w starszym wieku, z perforacją samoistną i ASA 4 stwierdzono znamiennie większą śmiertelność. Kwalifikacja pacjentów do leczenia operacyjnego lub zachowawczego powinna uwzględniać wymienione czynniki prognostyczne. Resekcja przełyku jest obciążona największym odsetkiem niepowodzeń leczenia, więc kwalifikacja do tego typu leczenia powinna być szczególnie ostrożna. Pooperacyjna nieszczelność przełyku nie miała bezpośredniego wpływu na wyniki leczenia. Niewydolność wielonarządowa stanowi główną przyczynę zgonów.