Obiekt
Tytuł: Ocena aktywności wybranych czynników immunologicznych i parametrów włóknienia w rozwoju bliznowców oraz blizn przerosłych
Abstrakt:
Keloidy i blizny przerosłe są niezłośliwą formą rozrostu tkanki włóknistej, powstają w wyniku nieprawidłowej odpowiedzi na proces gojenia ran u predysponowanych jednostek. Blizny przerosłe a zwłaszcza bliznowce mogą cechować się agresywnym wzrostem, stanowiąc istotny problem dla pacjentów.W prowadzonym badaniu po raz pierwszy oceniono udział wielu istotnych w patogenezie bliznowacenia elementów, w tym czynników immunologicznych, angiogennych, promujących procesy nowotworowe oraz parametrów włóknienia, porównując ich aktywność w bliznach przerosłych i keloidach. Do oceny aktywności blizn zastosowano po raz pierwszy metodę videokapilaroskopii.Badaniem objęto grupę 43 pacjentów Poradni Przyklinicznej Kliniki Dermatologii UJ CM w Krakowie (22 kobiety, 21 mężczyzn), w tym 23 osoby z keloidami oraz 20 osób z bliznami przerosłymi, nieleczonych dotychczas z powodu schorzeń podstawowych.W prowadzonym badaniu wykazano, że videokapilaroskopia jest obiektywnym narzędziem diagnostycznym umożliwiającym nieinwazyjne i szybkie różnicowanie patologicznej blizny; pomiędzy bliznowcem a blizną przerosłą, natomiast wielopunktowa, popularnie stosowana skala kliniczna VSS nie jest wystarczająco czuła abyzróżnicować typ patologicznej blizny. Wyniki badań pozwoliły na wykazanie istotnych różnic pomiędzy patologicznymi bliznami. Stężenia wszystkich badanych parametrów (TGF-β, PC I, PC III, Gli -1 i CD-3 ; 4) poza czynnikiem VEGF były istotnie wyższe w aktywnychkeloidach w porównaniu do aktywnych blizn przerosłych. Dodatkowopoziom ekspresji badanych czynników w grupie chorych podającejświąd blizny był znamiennie wyższy u pacjentów z aktywną fazą zmiany, a także był wyższy w keloidach w stosunku do bliznprzerosłych, co potwierdza ważność kliniczną świądu jako objawu bezpośrednio wiążącego się z aktywnością zmiany.Bliznowce i blizny przerosłe stanowią różnie nasilone formy tego samego procesu, wynikającego z nieprawidłowej regulacji formowania blizn. Poziom aktywacji fibroblastów keloidowych, pozostaje zawsze wyższy w porównaniu z aktywacją fibroblastów blizn przerosłych, niezależnie od fazy aktywności blizn.
Miejsce wydania:
Stopień studiów:
Dyscyplina:
Instytucja nadająca tytuł:
Promotor:
Data wydania:
Identyfikator:
Sygnatura:
Język:
Prawa dostępu:
Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:
Data ostatniej modyfikacji:
14 mar 2023
Data dodania obiektu:
17 lip 2013
Liczba wyświetleń treści obiektu:
3
Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF
0
Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3574
Wyświetl opis w formacie RDF:
Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:
| Nazwa wydania | Data |
|---|---|
| ZB-118669 | 14 mar 2023 |
Obiekty
Podobne
Nastałek, Magdalena
