Celem pracy była ocena rodzaju zaburzeń ruchów sakadycznych wśród chorych z PD, ocena wpływu neurostymulacji oraz lewodopy na te zaburzenia, ocena zależności między objawami zespołu parkinsonowskiego a zmianą zaburzeń ruchów sakadycznych pod wpływem zastosowanego leczenia (neurostymulacja, lewodopa) u chorych z PD. Do badania włączono 44 chorych z rozpoznaniem idiopatycznej PD w stadium zaawansowanym leczonych lewodopą, 20 chorych z rozpoznaniem idiopatycznej PD po zabiegu obustronnego wszczepienia układu neurostymulującego w obszar jąder niskowzgórzowych oraz 48 zdrowych ochotników stanowiących grupę kontrolną. Rejestrację ruchów sakadycznych gałek ocznych przeproewadzono za pomocą sakadometru. Chorych badano dwukrotnie: w klinicznym stanie „off” oraz „on”. Osoby z grupy kontrolnej badano jednokrotnie. Wyniki przeprowadzonego badania potwierdzają wcześniejsze doniesienia dotyczące zaburzeń ruchów sakadycznych w zaawansowanej PD. Włączona neurostymulacja wyraźnie poprawia sakady odruchowe, a w znacznie mniejszym stopniu poprawia sakady wolicjonalne, ponadto powoduje zmiany parametrów sakadycznych świadczące o zwiększeniu obecnych w PD zaburzeń kontroli odpowiedzi automatycznych. Podanie lewodopy powoduje odwrotny wpływ na sakady. Odwrotny efekt lewodopy dotyczy także kontroli odpowiedzi automatycznych, która ulega wzmocnieniu. Korelacja między nasileniem parkinsonizmu a paramet ; rami ruchów sakadycznych dokumentuje jednoczesny pozytywny wpływ neurostymulacji na poprawę w zakresie bradykinezji i negatywny wpływ na kontrolę odpowiedzi automatycznych.
Jun 26, 2023
Jul 12, 2013
891
137
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3514
Edition name | Date |
---|---|
ZB-117583 | Jun 26, 2023 |
Dec-Ćwiek, Małgorzata
Malec-Litwinowicz, Michalina
Pietraszko, Wojciech
Sułkowski, Maciej
Chlebanowska, Paula
Załęcki, Tomasz