Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.

Tytuł: Następstwa kliniczne nefrektomii wykonanej ze wskazań medycznych

Abstrakt:

Wstęp. Znając zależność między spadkiem liczby nefronów i wywołanym nim postępującym uszkodzeniem nerki na modelu eksperymentalnym, każdą nefrektomię wykonywaną z przyczyn medycznych możemy traktować jako czynnik ryzyka rozwoju przewlekłej choroby nerek (PChN). Dane epidemiologiczne w Europie i na świecie wykazują, że PChN stanowi poważny problem społeczny i obok chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy, otyłości i nadciśnienia tętniczego zaliczana jest do chorób cywilizacyjnych. W większości krajów w badaniach nefrologicznych rejestrowano ogółem częstość występowania schyłkowej niewydolności nerek, dopiero w badaniach przeprowadzonych w ostatnich latach zestawiono dane dotyczące poszczególnych stadiów PChN, opierając się na występowaniu albuminurii lub nieprawidłowej wartości współczynnika filtracji kłębuszkowej (GFR).W dostępnym piśmiennictwie brak jest badań obejmujących duże grupy pacjentów, które oceniałyby wpływ nefrektomii na funkcjonowanie pozostałej nerki oraz rozwój ewentualnych powikłań sercowo-naczyniowych. Dokładniejszych danych oceniających następstwa usunięcia nerki dostarczają badania przeprowadzane na zwierzętach. Ostatnio publikowane doniesienia dotyczące badań na dużej grupie dawców nerek, rozpatrują ten problem głównie pod kątem ich narażenia na rozwój schyłkowej niewydolności nerek, nie dostarczają niestety informacji dotyczących ryzyka rozwoju PChN na wszystk ; ich jej etapach u chorych poddanych nefrektomii, a także oceny ryzyka rozwoju chorób układu krążenia u osób ze zmniejszoną liczbą czynnych nefronów. Wykrycie we wczesnej fazie PChN i jej właściwie leczenie i prowadzenie chorego z nieznacznego stopnia niewydolnością nerek powoduje wolniejszą progresję choroby i może uchronić część pacjentów przed rozwojem schyłkowej niewydolności nerek. Świadomość istniejącego zagrożenia w przypadku rozpoznania PChN skłania nas do postępowania w myśl maksymy lepiej zapobiegać niż leczyć, co jest nie tylko lepsze dla chorego, ale również z punktu widzenia ekonomicznego.Cel pracy.Celem pracy jest retrospektywna analiza następstw klinicznych nefrektomii z uwzględnieniem: przyczyn usunięcia nerki, oceny stanu morfologicznego i czynnościowego jedynej nerki w oparciu o badanie USG, stężenie kreatyniny w surowicy, oznaczenie filtracji kłębuszkowej (eGFR) metodą MDRD i metodą Cockcrofta-Gaulta, obecności białkomoczu. ; Oceniano także wystąpienie nadciśnienia tętniczego u chorych po nefrektomii, powikłań w okresie pooperacyjnym oraz powikłań sercowo-naczyniowych.Materiał i metoda.Badaniem objęto 182 chorych poddanych nefrektomii z różnych przyczyn w okresie od 1979 roku do 2008 roku. Badaną grupę stanowili chorzy będący w opiece Poradni Nefrologicznej Szpitala Uniwersyteckiego i Poradni Nefrologicznej Małopolskiego Zespołu Przychodni Specjalistycznych BA ; TOREGO 3 w Krakowie, oraz Poradni Urologicznej Wojewódzkiego Szpitala Podkarpackiego w Krośnie. Przyczyny przeprowadzenia nefrektomii w badanej grupie nie były jednolite, wyróżniono wśród nich: raka nerki, wodonercze, roponercze, kamicę nerkową, torbiel nerki, guz miedniczki nerkowej i afunkcję nerki. Średni czas obserwacji chorych wynosił 5,9 roku, minimalny czas od zabiegu to 1 rok, natomiast maksymalny czas od zabiegu sięgał 30 lat. U wszystkich chorych dokonano oceny stanu morfologicznego i czynnościowego nerek przed zabiegiem operacyjnym, do miesiąca po nefrektomii oraz w kontroli odległej posługując się badaniem ultrasonograficznym i testami czynnościowymi takimi jak: stężenie kreatyniny, mocznika, sodu i potasu w surowicy, współczynnik filtracji kłębuszkowej, który wyliczono w oparciu o wzór Cockcrofta-Gaulta oraz skrócony wzór MDRD. Oceniano również zmiany w badaniu ogólnym moczu, ze szczególnym uwzględnieniem obecności białkomoczu oraz kontrolowano wartości ciśnienia tętniczego krwi przed zabiegiem operacyjnym i po nefrektomii w aspekcie ewentualnego wystąpienia nadciśnienia tętniczego. Analizowano także częstość i rodzaj powikłań, które wystąpiły w okresie pooperacyjnym oraz w czasie odległym u poszczególnych chorych objętych badaniem. Zebrany materiał został umieszczony w bazie danych przygotowanych w programie Excel 2003. Analizę statystyczną wyżej wymienionych para ; metrów przeprowadzono za pomocą programów SPSS 17.0 PL oraz Statistica 7.0 PL.Wyniki.Analizie poddano średnie wartości wielkości nerek w ocenie ultrasonograficznej: długość i szerokość, w aspekcie zmiany wielkości po zabiegu usunięcia nerki i stwierdzono, że średnia długość i szerokość jedynej nerki po zabiegu nefrektomii w obserwacji odległej ulega zwiększeniu, odpowiednio o 20,54 mm, co stanowi 20,2% wymiaru wyjściowego przed zabiegiem operacyjnym i o 6,88 mm, co stanowi 13,5% i jest to znamienne statystycznie dla p=0,000. Stwierdzono także, że średnia wartość stężenia kreatyniny w surowicy krwi wzrasta zarówno w obserwacji wczesnej jak i odległej odpowiednio o 25,39 μmol/l, i o 4,32 μmol/l, jest to znamienne statystycznie przy p<0,0001. Stwierdzono jednocześnie istnienie zależności pomiędzy stężeniem kreatyniny w kontroli odległej a wiekiem przy p=0,01. Rozpatrywano także, czy wielkość nerki w kontroli odległej po zabiegu koreluje z wartością eGFR w kontroli odległej po nefrektomii (Cockcrofta-Gaulta). Wykazano istnienia korelacji pomiędzy eGFR a długością i szerokością nerki w kontroli odległej oraz wiekiem, istotność p<0,05. Na podstawie wyliczeń stwierdzono, że średnia wartość eGFR liczona ze wzoru MDRD jest niższa po usunięciu nerki zarówno w kontroli wczesnej jak i odległej odpowiednio o 2,58 ml/min/1,73, oraz o 6,81 ml/min/1,73. Różnice są znamienne statystycznie przy ; p=0,006. Stwierdzono na podstawie przeprowadzonych obliczeń, że średnie ciśnienie skurczowe i rozkurczowe po nefrektomii w kontroli odległej wzrasta odpowiednio o 3,46 mmHg oraz o 2,6 mmHg, a różnice te są statystycznie znamienne przy p<0,002. Ponadto wykazano, że obecność białka w moczu po nefrektomii koreluje z wyższymi wartościami ciśnienia tętniczego u tych chorych, w porównaniu z wartościami ciśnienia u pacjentów po nefrektomii bez białkomoczu. Różnice te były znamienne statystycznie (p=0,02). ; Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań można sformułować następujące wnioski:1. U chorych po przebytym zabiegu nefrektomii występuje kompensacyjny przerost pozostałej nerki osiągając w zakresie długości wzrost o 20,54 mm (20,2% wymiaru wyjściowego przed zabiegiem operacyjnym) i szerokości o 6,88 mm (13,5%). Wzrost istotny statystycznie (p=0,000).2. Średnia wartość stężenia kreatyniny w surowicy krwi wzrasta zarówno w obserwacji wczesnej jak i odległej odpowiednio o 25,39 μmol/l (o 23,3% wartości wyjściowej) i o 4,32 μmol/l (4,0% wartości wyjściowej sprzed zabiegu). Wzrostistotny statystycznie (p<0,0001).3. Średnie stężenie kreatyniny w kontroli odległej koreluje istotnie dodatnio z wiekiem (p=0,01).4. Średnia wartość eGFR liczona ze wzoru MDRD jest niższa po usunięciu nerki zarówno w kontroli wczesnej jak i odległej odpowiednio o 2,58 ml/min/1,73, co stanowi 4,2% wartości wyj ; ściowej oraz o 6,81 ml/min/1,73, co stanowi 11% wartości wyjściowej. Różnice są znamienne statystycznie przy p=0,006.5. Średnie wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego po nefrektomii w kontroli odległej były wyższe odpowiednio o 3,46 mmHg, co stanowi 2,6% wartości wyjściowej oraz o 2,6 mmHg, co stanowi 3,3% wartości przed nefrektomią. Różnice te są istotne statystycznie (p<0,002).6. Obecność białka w moczu u chorych po nefrektomii koreluje dodatnio z wyższymi wartościami ciśnienia tętniczego: skurczowego i rozkurczowego u tych chorych. Wartości ciśnienia u chorych po nefrektomii z białkomoczem w porównaniu z chorymi bez białkomoczu są wyższe. Ciśnienie skurczowe wzrasta o 4,8 mmHg (3,6%) a rozkurczowe o 3,65 mmHg (4,5%). Różnice te są znamienne statystycznie (p=0,02).7. Wartości eGFR po nefrektomii w kontroli odległej korelują z wymiarami nerek oraz z wiekiem (p<0,05).

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

choroby układu krążenia

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Lekarski

Promotor:

Sułowicz, Władysław

Data wydania:

2012

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:3505

Sygnatura:

ZB-117990

Język:

pol

Prawa dostępu:

tylko w bibliotece

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

13 mar 2023

Data dodania obiektu:

2 maj 2013

Liczba wyświetleń treści obiektu:

6

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3505

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-117990 13 mar 2023
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji