W literaturze istnieją rozbieżności dotyczące zależności wyników badań immunohistochemicznych od obrazu klinicznego gruczolaków przysadki. Celem pracy jest ocena ekspresji hormonalnej gruczolaków przysadki w porównaniu do obrazu endokrynologicznego, ocena plurihormonalności gruczolaków oraz ocena miarodajności materiału histopatologicznego. Analizowano 72 przypadki chorych operowanych z powodu gruczolaka przysadki drogą przezklinową w latach 2004-2009. Rozpoznano 22 gruczolaki monohormonalne (30,56%), 21 plurihormonalnych (29,17%), 21 ujemnych hormonalnie (29,17%), 8 przypadków (11,11%) uznano za niemiarodajne. Statystycznie istotną zależność między obrazem immunohistochemicznym a rozpoznaniami przedoperacyjnymi wykazano odpowiednio dla PRL i hiperprolaktynemii, GH i akromegalii, ACTH i zespołu Cushinga. Oceniono, że statystycznie istotny wpływ na miarodajność materiału histopatologicznego miała obecność wylewów krwawych, części nerwowej przysadki, martwicy oraz jego wielkość. Brak pełnej zależności obrazu klinicznego od immunohistochemicznego wynika w znacznym stopniu z obecności gruczolaków nieczynnych hormonalnie, gruczolaków plurihormonalnych oraz preparatów niemiarodajnych. Barwienia immunohistochemiczne w kierunku wszystkich hormonów tropowych są konieczne dla właściwej klasyfikacji gruczolaków przysadki. Dbałość operatora o zabezpieczenie materiału ma istotny wpływ na da ; lszą diagnostykę neuropatologiczną i możliwość wykonania barwień immunohistochemicznych
17 mar 2023
8 mar 2013
26
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3477
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-117670 | 17 mar 2023 |
Kwinta, Borys
Wierzbicka-Tutka, Iga
Rzepecka-Woźniak, Ewa
Ulatowska-Białas, Magdalena