Metadata language
Title:
Zaburzenia gałkoruchowe w drżeniu samoistnym
Author:
Subject:
okulografia ; drżenie samoistne ; zaburzenia gałkoruchowe ; sakady
Abstract:
Zaburzenia gałkoruchowe są częstym objawem wielu chorób neurodegeneracyjnych jak m.in. choroba Parkinsona (ang. Parkinson`s disease - PD), ataksja rdzeniowo-móżdżkowa (ang. spino-cerebellar ataxia - SCA) i choroba Huntingtona (ang. Huntington`s disease - HD). Mimo, iż drżenie samoistne (ang. essential tremor - ET) jest najczęstszym zaburzeniem ruchu, spektrum zaburzeń gałkoruchowych w tej chorobie jest jeszcze słabo poznane. W literaturze przedmiotu istnieją tylko dwie prace na temat zaburzeń gałkoruchowych w ET przeprowadzone na niewielkich grupach 17 oraz 12 chorych. Występowanie objawów towarzyszących u chorych na ET jak objawów móżdżkowe czy objawy parkinsonowskie jest przyczyną pomyłek diagnostycznych ET z SCA czy PD. Badanie okulograficzne jest czułym markerem pozwalającym na wykrycie subtelnych zmian w układzie nerwowym i dzięki temu może być pomocne w diagnostyce różnicowej chorób o zbliżonym obrazie klinicznym oraz klasyfikacji chorób neurodegeneracyjnych. Celem niniejszej pracy była ocena zaburzeń gałkoruchowych u chorych na ET w porównaniu do grupy kontrolnej oraz chorych z innymi chorobami neurodegeneracyjnymi układu nerwowego: PD, SCA i HD. Celem pracy była również ocena zależności między występującymi zaburzeniami gałkoruchowymi, a innymi objawami oraz przebiegiem choroby w ET. Do badania została włączona grupa 50 chorych na ET oraz dobrane pod względem wieku i pł ; ci grupy chorych: 50 na PD, 42 na SCA, 50 na HD oraz grupa kontrolna 42 zdrowych osób. Nasilenie objawów ET zostało ocenione za pomocą skali STSS oraz CRST, PD – UPDRS, H & Y oraz S & E, SCA – ICARS oraz SARA, HD –UHDRS i CGI. Ruchy sakadowe gałek ocznych zostały zarejestrowane za pomocą urządzenia Saccadometer Advanced firmy Ober Consulting, a ruch wodzenia, oczopląs optokinetyczny oraz fiksacja wzrokowa za pomocą elektrookulografu firmy Hortman. W grupie chorych na ET oraz w grupie kontrolnej wykonano testy neuropsychologiczne oceniające ogólne funkcjonowanie poznawcze, pamięć, funkcje wykonawcze, fluencję słowną. W badaniu wykazano, że zaburzenia gałkoruchowe w ET są znacznie częstsze niż u osób zdrowych, a częstość ich występowania jest podobna jak w PD, SCA i HD. Najbardziej typowymi dla ET zaburzeniami gałkoruchowymi są: dysmetria sakad odruchowych, spowolnienie ruchu wodzenia i spowolnienie oczopląsu optokinetycznego. U chorych z towarzyszącymi objawami móżdżkowymi stwierdza się dodatkowo wydłużenie latencji sakad wolicjonalnych. Częstość występowania dysmetrii sakad odruchowych w ET rośnie wraz z postępem choroby. Latencja sakad odruchowych oraz wolicjonalnych u tych chorych wykazuje zależność od nasilenia zaburzeń funkcji wykonawczych.