Celem pracy była ocena: wpływu hiperglikemii ostrej fazy na rokowanie szpitalne i odległe u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi (OZW), znaczenia hiperglikemii ostrej fazy jako markera zaburzeń gospodarki węglowodanowej w okresie szpitalnym i w obserwacji odległej u pacjentów z OZW bez uprzedniego rozpoznania cukrzycy oraz stosowania się pacjentów po przebyciu OZW do zalecanych form interwencji niefarmakologicznej. Do badania włączono 307 osób. Badanych podzielono na 3 grupy w zależności od stężenia glukozy przy przyjęciu do szpitala: G 1: <7,8 mmol/l (<140mg/dl); G 2: 7,8 . 11,0 mmol/l (140 . 199 mg/dl); G 3: .11,1 mmol/l(.200 mg/dl). Okres obserwacji wynosił średnio 4 lata. Uzyskane wyniki wskazują, że zaburzenia gospodarki węglowodanowej występują często u chorych z zawałem serca, hiperglikemią ostrej fazy, wiąże się ze wzrostem częstości występowania niekorzystnych zdarzeń sercowych w czasie hospitalizacji, związana jest także z niekorzystnym rokowaniem odległym. Zależność ta jest szczególnie wyraźna u chorych bez cukrzycy z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST. Hiperglikemia ostrej fazy wiąże się z większą częstością występowania nowych zaburzeń gospodarki węglowodanowej w czasie hospitalizacji, chorzy z hiperglikemią ostrej fazy są bardziej narażeni na ryzyko rozwoju cukrzycy w przyszłości, a stopień stosowania się do zaleceń z zakresu stylu życia, diety i aktywnośc ; i fizycznej pacjentów po OZW jest niewystarczający.
26 cze 2023
7 mar 2013
482
143
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3445
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-117068 | 26 cze 2023 |
Terlecki, Michał
Januś, Bogdan
Giszterowicz, Dawid
Plicner, Dariusz
Gąsior,Mariusz (oprac ).
Brzeziński, Michał
Żygadło, Agnieszka
Marcinkowski, Marcin