Celem pracy była ocena skuteczności osteosyntezy stabilnej w leczeniu złamań zespołu jarzrnowo-szczękowo-oczodołowego (ZZJSO). Postawiono następujące problemy badawcze: 1. Czy wynik leczenia chorych ze złamaniem zespołu jarzmowo- szczękowo-oczodołowego zależy od: a) czasu od urazu do leczenia? b) postaci złamania i rodzaju współistniejących obrażeń? 2. Czy istnieje statystyczna zależność pomiędzy zakresem przedoperacyjnego pourazowego podwójnego widzenia (typem) a późnym wynikiem leczenia? W latach 1998-2002 tj. przez okres 5 lat, hospitalizowano w Klinice 3802 chorych, w tym 1330 (35.0%) z różnymi postaciami obrażeń głowy i szyi. U 496 chorych stwierdzono izolowane lub współistniejące z innymi obrażeniami ZZJSO. Szczegółowej analizie poddano materiał 170 chorych leczonych z powodu ZZJSO, u których wykonano chirurgiczne nastawienie i zespolenie odłamów z wykorzystaniem stabilnej osteosyntezy mini- lub mikropłytkowej. Optymalny czas wykonania osteosyntezy stabilnej u chorych ze ZZJSO przypada na okres pomiędzy 7 a 14 dniem od urazu. Opóźnienie procedury chirurgicznej powyżej dwóch tygodni od urazu pogarsza wynik czynnościowy i estetyczny leczenia. Największy odsetek przywrócenia pojedynczego obuocznego widzenia wykazano statystycznie znamiennie częściej u pacjentów z I i II typem pourazowej diplopii a najmniejszy w typie V. Analiza materiału klinicznego potwierdza skutec ; zność obowiązującego w Klinice schematu postępowania diagnostycznego i leczniczego u chorych z ZZJSO.
Mar 15, 2023
Mar 5, 2013
3
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/3398
Edition name | Date |
---|---|
ZB-113631 | Mar 15, 2023 |
Pałka, Paweł
Grabowska, Barbara
Dudzik, Agata
Wróbel, Andrzej
Rozwadowski, Maciej
Sienkiewicz, Dariusz