Gastropareza jest przewlekłą chorobą motoryczną żołądka, definiowaną jako opóźnione opróżnianie żołądka z pokarmów stałych bez ewidentnej przeszkody mechanicznej. Objawia się ona nudnościami, wymiotami, uczuciem pełności w nadbrzuszu, odbijaniem, zmniejszeniem łaknienia, czkawką, wczesnym uczuciem sytości, a przy dużym zaleganiu treści w żołądku objawem pluskania w nadbrzuszu. Wśród przyczyn gastroparezy można wyróżnić: choroby organiczne żołądka, zaburzenia metaboliczne, niektóre choroby neurologiczne i psychiatryczne, przyjmowanie leków wpływających ujemnie na jego czynność motoryczną, odruchowe porażenie z przyczyn idiopatycznych oraz chorobę lokomocyjną. W badaniach ostatnich lat wykazano, że wazopresyna wywołuje przejściową gastroparezę podczas pojawiania się objawów choroby lokomocyjnej. Mechanizm powstawania tego zaburzenia jest nieznany i towarzyszy temu zaburzenie czynności elektrycznej żołądka. Celem badania była ocena mechanizmu powstawania gastroparezy indukowanej wazopresyną. Motorykę żołądka mierzono u szczurów przytomnych przy pomocy balonu wprowadzonego, przez uprzednio wszczepioną przetokę. Celem wyjaśnienia mechanizmu powstawania gastoporezy badano zmiany ciśnienia w żołądku u szczurów przed i po podaniu dootrzewnowym wazopresyny w grupach szczurów: kontrolnych, po sympatektomii, po wagotomii, po podaniu indometacyny, L-NNA, nifedypiny. We wszystkich grupach w ; azopresyna wywoływała istotny spadek motoryki żołądka pod postacią zaniku czynności fazowej oraz wzrostu tonusu żołądka, prowadząc do czynnościowej gastroparezy. Po około 70-90 minutacg trwania gastroparezy, następował stopniowy sponaniczny powrót motoryki żołądka. W grupie kontrolnej po wywołaniu gastroparezy wazopresyną, uzyskano powrót motoryki na skutek podania karbacholu. W osobnej grupie badawczej wykazano zapis czynności elektrycznej żołądka przez uprzednio wszczepione w okolicę trzonu żołądka elektrody przed i po podaniu dootrzewnowym wazoprasyny. W wykonanej analizie matematycznej (Fast Fourier Transformation) zapisu fali wolnej wykazano istotne statystycznie przyspieszenie fali wolnej żołądka (tachygastrię) występujące po podaniu wazopresyny. Celem dodatkowej oceny roli nerwów błędnych w powstawaniu gastroparezy indukowanej wazopresyną, wykonano zapisy aktywności włókien aferentnych i eferentnych przed i po podaniu wazopresyny w grupach: kontrolnej, po podaniu indometacyny oraz L-NNA. W tych grupach badawczych zarówno aktywność aferentna, jak i eferentna nerwów błędnych w analizie częstotliwości impulsacji nie wzrosła. Podsumowując, gastropareza indukowana wazopresyną charakteryzuje się wzrostem tonusa żołądka i zahamowaniem skurczowej czynności fazowej oraz wzrostem częstotliwości fali wolnej (tachygastrii). Otrzymane wyniki wskazują na obwodowy charakter badanej gas ; troparezy, bez udziału jonów wapniowych, prostaglandyn oraz tlenku azotu. Działanie wazopresyny prowadzące do gastroparezy nie wydaje się mieć charakteru niedokrwiennego.
Jul 7, 2022
Nov 21, 2012
32
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1373
Edition name | Date |
---|---|
ZB-99722 | Jul 7, 2022 |
Królczyk, Grzegorz
Ziomber-Lisiak, Agata