Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy z określonej puli adresów ip.

Tytuł: Diagnostyczne i prognostyczne znaczenie aldehydemii w ostrym zatruciu etanolem

Abstrakt:

Utlenianie etanolu do aldehydu octowego przez dehydrogenazę alkoholową (ADH) jest główną drogą przemian alkoholu u osób nieuzależnionych. Mikrosomalny system utleniania etanolu (MEOS) u osób uzależnionych od alkoholu ulega indukcji i staje się znaczącym, układem utleniającym etanol w tej grupie osób. Aktywność dehydrogenazy aldehydowej (AlDH), enzymu utleniającego acetaldehyd do kwasu octowego, pozostaje niezmieniona. Może to być przyczyną kumulowania się acetaldehydu w organizmie osób uzależnionych. Celem pracy była ocena przydatności oznaczania stężenia aldehydu octowego jako biomarkera uzależnienia od alkoholu. Badania objęły mężczyzn ostro zatrutych etanolem, w tym 53 uzależnionych od alkoholu i 43 nieuzależnionych (pijących okazyjnie). Rozpoznanie uzależnienia od alkoholu oparto na kryteriach ICD-10. W chwili przyjęcia ostro zatrutego do szpitala przeprowadzano badanie lekarskie (wywiad chorobowy, badanie fizykalne), wykonywano EKG oraz pobierano krew do analiz biochemicznych (K, Na, glukoza, bilirubina, AST, ALT, GGT, CPK, mocznik, kreatynina, żelazo, protrombina, Ht, Hb, erytrocyty, MCV, leukocyty, płytki krwi). Krew do analiz toksykologicznych była pobierana czterokrotnie: przy przyjęciu oraz po 4, 8 i 12 godzinach. Badania toksykologiczne obejmowały oznaczenia etanolu, aldehydu octowego, metanolu i acetonu. Oznaczenia etanolu przeprowadzono metodą enz ; ymatyczną (ADH), zaś aldehydu octowego, metanolu i acetonu metodą chromatografii gazowej w wersji „head space”. Ze względu na różne stężenia etanolu w chwili przyjęcia w grupie osób uzależnionych i pijących okazyjnie, dokonano normalizacji wyników stężeń aldehydu octowego, metanolu i acetonu dzieląc stężenie każdego z nich przez stężenie etanolu w danej godzinie. Wykazano znamiennie szybszą eliminację etanolu przez osoby uzależnione od alkoholu, β60 = 0.25, dla nieuzależnionych β60 wynosiła 0.13. Uzyskane wyniki wykazały, że średnie stężenie acetaldehydu było wyższe u osób uzależnionych od alkoholu niż niepijących, aczkolwiek nie były to różnice znamienne statystycznie (poza pierwszym pomiarem). Również wprowadzony przez nas współczynnik acetaldehyd/etanol nie wykazywał statystycznie istotnej różnicy pomiędzy badanymi grupami (z wyjątkiem ostatniego pomiaru). Powyższe wyniki wskazują, że oznaczanie aldehydu octowego u osób ostro zatrutych etanolem nie pozwala na jednoznaczne zróżnicowanie osób incydentalnie zatrutych etanolem od osób od niego uzależnionych. W wynikach pozostałych badań wykazano znamiennie statystycznie wyższe wartości klasycznych biochemicznych markerów alkoholizmu takich jak: AST, ALT, GGT, MCV.

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

toksykologia

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Lekarski

Promotor:

Piekoszewski, Wojciech

Data wydania:

2004

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:1365

Sygnatura:

ZB-99565

Język:

pol

Prawa dostępu:

tylko w bibliotece

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

7 lip 2022

Data dodania obiektu:

21 lis 2012

Liczba wyświetleń treści obiektu:

35

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1365

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-99565 7 lip 2022
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji