Object

This publication is protected and can be accessed only from certain IPs.
This publication is protected and can be accessed only from certain IPs.

Title: Diagnostyczne i prognostyczne znaczenie aldehydemii w ostrym zatruciu etanolem

Abstract:

Utlenianie etanolu do aldehydu octowego przez dehydrogenazę alkoholową (ADH) jest główną drogą przemian alkoholu u osób nieuzależnionych. Mikrosomalny system utleniania etanolu (MEOS) u osób uzależnionych od alkoholu ulega indukcji i staje się znaczącym, układem utleniającym etanol w tej grupie osób. Aktywność dehydrogenazy aldehydowej (AlDH), enzymu utleniającego acetaldehyd do kwasu octowego, pozostaje niezmieniona. Może to być przyczyną kumulowania się acetaldehydu w organizmie osób uzależnionych. Celem pracy była ocena przydatności oznaczania stężenia aldehydu octowego jako biomarkera uzależnienia od alkoholu. Badania objęły mężczyzn ostro zatrutych etanolem, w tym 53 uzależnionych od alkoholu i 43 nieuzależnionych (pijących okazyjnie). Rozpoznanie uzależnienia od alkoholu oparto na kryteriach ICD-10. W chwili przyjęcia ostro zatrutego do szpitala przeprowadzano badanie lekarskie (wywiad chorobowy, badanie fizykalne), wykonywano EKG oraz pobierano krew do analiz biochemicznych (K, Na, glukoza, bilirubina, AST, ALT, GGT, CPK, mocznik, kreatynina, żelazo, protrombina, Ht, Hb, erytrocyty, MCV, leukocyty, płytki krwi). Krew do analiz toksykologicznych była pobierana czterokrotnie: przy przyjęciu oraz po 4, 8 i 12 godzinach. Badania toksykologiczne obejmowały oznaczenia etanolu, aldehydu octowego, metanolu i acetonu. Oznaczenia etanolu przeprowadzono metodą enz ; ymatyczną (ADH), zaś aldehydu octowego, metanolu i acetonu metodą chromatografii gazowej w wersji „head space”. Ze względu na różne stężenia etanolu w chwili przyjęcia w grupie osób uzależnionych i pijących okazyjnie, dokonano normalizacji wyników stężeń aldehydu octowego, metanolu i acetonu dzieląc stężenie każdego z nich przez stężenie etanolu w danej godzinie. Wykazano znamiennie szybszą eliminację etanolu przez osoby uzależnione od alkoholu, β60 = 0.25, dla nieuzależnionych β60 wynosiła 0.13. Uzyskane wyniki wykazały, że średnie stężenie acetaldehydu było wyższe u osób uzależnionych od alkoholu niż niepijących, aczkolwiek nie były to różnice znamienne statystycznie (poza pierwszym pomiarem). Również wprowadzony przez nas współczynnik acetaldehyd/etanol nie wykazywał statystycznie istotnej różnicy pomiędzy badanymi grupami (z wyjątkiem ostatniego pomiaru). Powyższe wyniki wskazują, że oznaczanie aldehydu octowego u osób ostro zatrutych etanolem nie pozwala na jednoznaczne zróżnicowanie osób incydentalnie zatrutych etanolem od osób od niego uzależnionych. W wynikach pozostałych badań wykazano znamiennie statystycznie wyższe wartości klasycznych biochemicznych markerów alkoholizmu takich jak: AST, ALT, GGT, MCV.

Place of publishing:

Kraków

Level of degree:

2 - studia doktoranckie

Degree discipline:

toksykologia

Degree grantor:

Wydział Lekarski

Promoter:

Piekoszewski, Wojciech

Date issued:

2004

Identifier:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:1365

Call number:

ZB-99565

Language:

pol

Access rights:

tylko w bibliotece

Object collections:

Last modified:

Jul 7, 2022

In our library since:

Nov 21, 2012

Number of object content hits:

35

Number of object content views in PDF format

0

All available object's versions:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1365

Show description in RDF format:

RDF

Show description in OAI-PMH format:

OAI-PMH

Edition name Date
ZB-99565 Jul 7, 2022
×

Citation

Citation style:

This page uses 'cookies'. More information