Celem pracy było określenie przydatności przezskórnej laserowej rewaskularyzacji mięśnia serca w leczeniu opornej postaci choroby niedokrwiennej serca oraz jej wpływu na czynność lewej komory i perfuzję mięśnia serca. Zabieg podjęto u 25 osób. Dolegliwości dławicowe obniżyły się istotnie statystyczne. Średni czas trwania testu wysiłkowego wydłużył się istotnie statystycznie. Średnia wartość indeksu odcinkowej kurczliwości lewej komory (WMSI) w spoczynku zmniejszyła się istotnie statystycznie w kontroli wczesnej i utrzymywała się na znam1enme niższym poz1om1e w kontroli późnej. Średnia wartość frakcji wyrzutowej (FW) w spoczynku i w czasie podawania maksymalnej dawki dobutaminy zwiększyła się istotnie statystycznie w trakcie kontroli wczesnej. Istotnie zmniejszyła się liczba ocenianych scyntygraficznie segmentów z przejściowym ubytkiem perfuzji w zakresie ściany dolnej po 3 i 6 miesiącach. Poziom lęku, duszności, ból w klatce piersiowej, męczliwość, senność, drżenia, obrzęki i zawroty głowy zmniejszyły się istotnie. Stwierdzono, że u znacznej części pacjentów z oporną postacią choroby niedokrwiennej serca istnieją nadal możliwości uzyskania poprawy klinicznej na drodze zwiększenia dawek leków przeciwdławicowych lub częściowej pośredniej rewaskularyzacji serca. Uznano, że przezskórna laserowa rewaskularyzacja mięśnia serca u jest przydatna klinicznie, poni ; eważ prowadzi do istotnego, długoterminowego zmniejszenia dolegliwości dławicowych oraz poprawy jakości życia i tolerancji wysiłku oraz prowadzi do istotnej poprawy wybranych parametrów czynności kurczliwej lewej komory.
Nov 8, 2023
Nov 21, 2012
37
18
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1300
Edition name | Date |
---|---|
ZB-100459 | Nov 8, 2023 |
Trębacz, Jarosław
Ryniewicz, Joanna
Kownacka, Karolina
Dubiel, Marzena
Konstanty-Kalandyk, Janusz
Piątek, Jacek
Stopa, Ireneusz
Wilkołek, Piotr