Metadata language
Title:
Author:
Subject:
metyloksantyny ; aktywność przeciwarytmiczna ; aktywność hipotensyjna
Abstract:
Poszukując związków o potencjalnym działaniu na układ krążenia w grupie 7,8-dipodstawionych pochodnych teofiliny, w Katedrze Chemii Farmaceutycznej CM UJ, otrzymano jej nowe 7- β-hydroksy-γ-(N4-fenoksyetylopiperazyno)-propylowe pochodne. Wstępne badania farmakologiczne doprowadziły do wyselekcjonowania dichlorowodorku 7- β -hydroksy- γ (N4-fenoksyetylopiperazyno )-propyloteofiliny (CH-1), związku wykazującego działanie przeciwarytmiczne, hipotensyjne oraz powinowactwo do receptorów α1 oraz α2-adrenergicznych. W wyniku modyfikacji związku CH-1, polegających na wprowadzeniu różnych podstawników aryloalkiloaminowych lub aminoalkiloaminowych w położenie 8 teofiliny, a także przez zastąpienieugrupowania fenoksyetylopiperazynowego innym ugrupowaniem piperazynowym, otrzymano siedem aktywnych struktur, o porównywalnej lub silniejszej od CH-1 aktywności przeciwarytmicznej i/lub hipotensyjnej i powinowactwie do receptorów α1- oraz α2-adrenergicznych. Przeprowadzone badania pozwalają stwierdzić, iż największe powinowactwo do receptorów α1-adrenergicznych posiadają związki zawierające w swojej strukturze ugrupowanie fenoksyetylopiperazynowe lub fenylopiperazynowe. Najkorzystniejsza dla aktywności przeciwarytmicznej jest obecność w położeniu 7 teofiliny ugrupowama fenoksyetylopiperazynowego lub fenylopiperazynowego, a w pozycji 8 podstawnika 2-morfolinoetyloaminowego. Natomiast dla aktywn ; ości hipotensyjnej najkorzystniejsza jest obecność w położeniu 7 teofiliny ugrupowania fenoksyetylopiperazynowego a w pozycji 8 podstawnika 2-benzyloaminowego lub 2-pirydylometyloaminowego. Efekt hipotensyjny badanych związków jest najprawdopodobniej wynikiem działania α-adrenolitycznego oraz spazmolitycznego, natomiast aktywność przeciwarytmiczna w modelu arytmii adrenalinowej jest wynikiem blokowania receptorów α-adrenergicznych.