Celem pracy było stwierdzenie częstości występowania defektu bocznego zawieszenia pochwy (dbzp) u pacjentek zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego zaburzeń statyki narządu płciowego (zsnp) oraz zbadanie jak wpływa na wyniki leczenia operacyjnego zsnp uwzględnienie korekcji tego defektu. Materiał: Prospektywnym badaniem objęto grupę 109 pacjentek zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego zsnp. Wśród nich 44,95% wykazywało dbzp. Pacjentki te stanowiły grupę I (N = 49), pozostałe 60 grupę II (N = 60). Przedoperacyjnie, w 6 dobie po operacji, 3 i 6 miesiące po operacji przeprowadzano badanie w skład którego wchodził wywiad, badanie fizykalne i badanie ginekologiczne. W czasie badania ginekologicznego dokonywano oceny zsnp w skali POP-Q oraz oceny dbzp. Wyniki: Odsetek pacjentek wykazujących stopień 0 lub 1 wynosił odpowiednio w dwóch grupach w 6 dni po operacji (95,9% vs 96,7% p = 0,8362), 3 miesiące po operacji (70,8% vs 82,5% p = 0,8362) i 6 miesięcy po operacji (63,6% vs 80,0% p = 0,0768). Redukcja częstości występowania wysiłkowego nietrzymania moczu w stosunku do badania przedoperacyjnego wynosiła w grupie I 65,3%, a w grupie II 41,6%. Skuteczność korekcji dbzp wynosi 90,9%. Dbzp wystąpił de novo po operacji u 12% pacjentek, u których przedoperacyjnie go nie stwierdzano. W trakcie 6 miesięcznej obserwacji pooperacyjnej nie stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy w cz ; ęstości występowania stopnia II lub wyższego zsnp w grupie ze skorygowanym dbzp i w grupie bez tej patologii. Wniosek: Korekcja dbzp powinna być uwzględniana w kompleksowym leczeniu operacyjnym zsnp.
17 mar 2023
21 lis 2012
27
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1241
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-102511 | 17 mar 2023 |
Skręt-Magierło, Joanna
Naróg, Maciej