Materiał i metoda: w latach 2001-2004 badaniami objęto 100 kolejnych chorych z żylakami kończyn dolnych z towarzyszącym refluksem układu głębokiego (UG) o pierwotnej etiologii w klasach CEAP 2-6, zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Ostatecznie analizie poddano 42 pacjentów: 13 M i 29 K (w wieku 20 - 65 łat), którzy po upływie 3 - 12 miesięcy po operacji zmodyfikowaną metodą Babcocka, zgłosili się do kontrolnego zbadania usg scan duplex color Doppler (oceniano refluks UG, zmiany wymiaru żył UG, wydolność niepodwiązanych perforatorów). PNŻ: C2 - 13, C3 - 14, C4 - 7, C5 - 5, C6 - 3 chorych. Wyniki: po operacji refluks UG został całkowicie wyeliminowany we wszystkich klasach CEAP u 36% pacjentów z refluksem axialnym i u 90% chorych z refluksem segmentalnym. Istotne zmniejszenie wymiarów CFV i PV po operacji stwierdzono w klasach C 2 i 3 tylko u chorych z refluksem segmentalnym, u których po operacji w 100% przypadków badany segment był wydolny. We wszystkich klasach PNŻ stwierdzono istotną statystycznie redukcję liczby niewydolnych perforatorów z jednoczesną redukcją średnicy pozostawionych perforatorów (4,05 mm vs 2,58 mm) (p<0,001). Za niewydolny perforator z czułością 73% i swoistością 79% należy uznać perforator o średnicy większej niż 3,5 mm (RT> 0,5 sek) lub z czułością 77% i swoistością 80% należy uznać perforator o średnicy większej niż 3,3 mm (RT> 0,35 ; sek). Wnioski: Wczesna interwencja w klasach CEAP 2-3 w grupie pacjentów z żylakami kończyn dolnych z towarzyszącym refluksem axialnym układu głębokiego o pierwotnej etiologii może zapobiec stałemu uszkodzeniu układu żylnego a jednocześnie znacząco poprawić wyniki leczenia.
18 lip 2022
21 lis 2012
5
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1229
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-102165 | 18 lip 2022 |
Bartlewicz-Wójcik, Joanna
Procelewska, Małgorzata
Gawęda, Bogusław
Chwała, Maciej
Warmus, Janusz
Kucybała, Iwona