Celem pracy było stworzenie w oparciu o wybrane proste parametry biochemiczne i kliniczne własnych „modeli" odpowiedzi organizmu w wybranych stanach zagrożenia życia, będących przedmiotem zainteresowania medycyny ratunkowej. Badaniem objęto 162 chorych hospitalizowanych w wybranych Klinikach Szpitala Uniwersyteckiego CMUJ od 1 maja 2001 r. do 1 stycznia 2005 r., należących do grup: mnogich obrażeń ciała, ciężkiej postaci ostrego zapalenia trzustki, krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, ostrego zawału serca, krwawienia podpajęczynówkowego i grupy kontrolnej. U wszystkich chorych badano 19 prostych parametrów klinicznych i biochemicznych w trzech wybranych dobach (pierwszej, czwartej i siódmej). Do oceny statystycznej materiału użyto analizy dyskryminacyjnej oraz dwóch wariantów drzew decyzyjnych. Następnie wyliczono funkcje klasyfikacyjne, pozwalające przyporządkować każdą nową obserwację do jednego z utworzonych „modeli". We wszystkich objętych badaniem dobach zastosowane parametry okazały się w sposób wystarczający odróżniać grupy, jednak w każdej z dób inne z nich okazały się być skuteczniejsze. Najlepszym narzędziem spośród badanych metod statystycznych okazała się analiza dyskryminacyjna (łączny odsetek poprawnych klasyfikacji wyniósł 86,83%). Analiza drzew decyzyjnych osiągnęła rezultaty gorsze, niż w analizie dyskryminacyjnej. Przedstawione modele wydają się ; być godną uwagi pomocą w ocenie chorego, zwłaszcza w pomocy doraźnej, gdyż zastosowane parametry (biochemiczne i kliniczne) są proste w uzyskaniu, nawet w ośrodkach nie-specjalistycznych.
18 lip 2022
21 lis 2012
12
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1223
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-102158 | 18 lip 2022 |
Budzyński, Piotr
Chmiel, Izabela
Cieszkowski, Jakub
Konarska-Bajda, Katarzyna
Sendur, Paweł
Sporek, Mateusz
Dembiński, Marcin
Zasada, Jakub Paweł