Przeciwciało monoklonalne anty CD20 (Rituximab) zastosowano w skojarzeniu z chemioterapią w leczeniu B komórkowych chłoniaków nieziarniczych. 24 godziny po podaniu Rituximabu wykazano podobną skuteczność chemioterapii skojarzonej z Rituximabem w leczeniu chorych z rozpoznamem B komórkowego NHL niezależnie od stadium zaawansowania klinicznego, wielkości masy guza, wcześniejszego leczenia, sytuacji klinicznej w chwili podania Rituximabu oraz uzyskanej odpowiedzi na chemioimmunoterapię. Chemioimmunoterapia w B komórkowym NHL przed HDT oraz zastosowanie Rituximabu w cyklu mobilizującym komórki macierzyste szpiku kostnego jako purging in vivo nie wpływa na parametry skuteczności mobilizacji oraz nie opóźnia rekonstytucji hematologicznej po HDT wspomaganej auto SCT, nie zwiększa ryzyka występowania infekcji bakteryjnych do 30 doby po HDT wspomaganej auto SCT, natomiast może zwiększać ryzyko występowania późnych infekcji bakteryjnych po przeszczepie bez wpływu na liczbę infekcji wirusowych, opóźnia rekonstytucję limfocytów B CD 19+ i CD20+ po HDT wspomaganej auto SCT. Wykazano gorszą skuteczność chemioimmunoterapii w pierwotnie opornej postaci choroby w porównaniu do chemiowrażliwej formy lub nawrotu czy leczenia I linii. Chemioimmunoterapia w chłoniaku z komórek strefy płaszcza wydłuża znam1enme czas całkowitego przeżycia (OS) i przeżycia wolnego od zdarzenia ( ; EFS).
18 lip 2022
21 lis 2012
3
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1222
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-102157 | 18 lip 2022 |
Giza, Agnieszka
Wiecha, Oktawiusz
Krochmalczyk, Dorota
Szczepaniak, Piotr
Konopka, Kamil
Kornaś, Anna
Furgała-Wojas, Anna Elżbieta