Wprowadzenie: W grupie noworodków przedwcześnie urodzonych ryzyko niedosłuchu jest zwiększone na skutek licznych czynników związanych z leczeniem w oddziale intensywnej terapii. Cel pracy: Ocena czynników ryzyka niedosłuchu u wcześniaków. Metodyka: Prospektywne badanie kohortowe (1996-2002). Spośród 218 noworodków z ur. masą ciała 520-3000g (Me-1300g), o wieku płodowym 22-36 tyg. (Me-30) na podstawie badań audiologicznych wyodrębniono 2 grupy: z niedosłuchem n=18 i bez niedosłuchu n=200. Spośród zmiennych różnicujących obie grupy wyłoniono niezależne czynniki ryzyka niedosłuchu przy pomocy regresji logistycznej. Wyniki: Istotnymi czynnikami ryzyka niedosłuchu były: wiek płodowy OR:0,7; 95% CI: 0,6-0,97, hiperbilirubinemia będąca wskazaniem do transfuzji wymiennej OR:13; 95% CI: 2,9-64, stan ogólny wymagający stosowania katecholamin > 8dni OR: 18; 95% CI: 3,6-96, leczenie amikacyną > 15dni OR:8; 95%CI: 1,6-43, glikemia ≤ 2,46 mmol/l OR: 6; % CI: 1,2-23. Zmienną współistniejącą z wiekiem płodowym był czas respiratoroterapii >14dni OR: 8; 95 % CI: 1,1-65. Model złożony z powyższych estymatorów pozwalał na wykrycie 13 spośród 18 przypadków niedosłuchu (72%). Wnioski: Rozwój niedosłuchu odbiorczego u wcześniaków jest uwarunkowany czynnikami: niski wiek płodowy lub czas wentylacji mechanicznej, hiperbilirubinemia, ciężki stan kliniczny, hipoglikemia i długotrwałe leczenie aminoglikoz ; ydami.
otorynolaryngologia ; pediatria
6 lut 2023
21 lis 2012
7
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1209
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-101894 | 6 lut 2023 |
Kocoń, Sebastian
Dzikowska, Mirosława
Przeklasa, Robert
Sowula, Klaudia