Język metadanych
Tytuł:
Autor:
Temat i słowa kluczowe:
choroba Buergera ; miażdżyca ; krzepnięcie ; fibryna
Abstrakt:
Nieprawidłowa struktura skrzepu fibrynowego i oporność na lizę mogą odgrywać rolę w wielu jednostkach chorobowych, w tym w zaawansowanej chorobie wieńcowej. Nie wiadomo, czy zmniejszona przepuszczalność i oporność na lizę występują także u chorych na miażdżycę zarostową tętnic kończyn dolnych (PAOD) oraz chorobach zapalnych naczyń takich jak choroba Buergera (TAO). Celem badania była ocena przepuszczalności i podatności na lizę skrzepu fibrynowego i określenie czynników determinujących architekturę skrzepu u chorych na PAOD oraz chorobę Buergera. W badaniu wzięło udział 55 pacjentów z miażdżycą zarostową tętnic kończyn dolnych w wieku od 44 do 70 lat i 16 pacjentów z chorobą Buergera w wieku 38 do 56 lat. Grupy kontrolne dobrane pod względem wieku liczyły odpowiednio 30 i 17 osób. W grupach pacjentów z PAOD i chorobą Buergera oceniono stopień niedokrwienia kończyn a u wszystkich pacjentów oznaczono w surowicy krwi: profil lipidowy, fibrynogen, białko C-reaktywne, stężenia interleukiny 6, cząsteczki przylegania międzykomórkowego 1 (ICAM-1), fibronektyny osoczowej i komórkowej, stężenie fibrynopeptydu A, antygenu tkankowego aktywatora plazminogenu, antygenu inhibitora plazminogenu typu 1. Ponadto badano przepuszczalność skrzepów fibrynowych wyrażając ją współczynnikiem przepuszczalności Ks oraz podatność na lizę oceniając ją na podstawie seryjnych pomiarów stężenia D-dimerów w’ b ; uforze przenikającym przez żele, do którego dodano rekombinowany t-PA. Oznaczono także polimorfizm Val34Leu czynnika XIII. W badaniu wykazano, że obniżona przepuszczalność skrzepów fibrynowych oraz mniejsza podatność na lizę opisywane u pacjentów z miażdżycą tętnic wieńcowych i ich rodzin, charakteryzują również pacjentów z zaawansowaną, objawową miażdżycą zarostową kończyn dolnych. Po raz pierwszy stwierdzono również, że szczególnie mała przepuszczalność skrzepów fibrynowych i znikoma podatność na lizę w porównaniu do osób zdrowych, jak i chorych na miażdżycę charakteryzuje pacjentów z chorobą Buergera. Wyraźnie wyższe stężenie fibronektyny komórkowej u osób z chorobą Buergera w porównaniu do grupy kontrolnej i chorych na PAOD, może być przydatne w różnicowaniu tej choroby z miażdżycą zarostową tętnic kończyn dolnych.