Metadata language
Title:
Przeciwciała anty-HCV i anty-HGV a obecność RNA tych wirusów u chorych dializowanych
Author:
Subject:
niewydolność nerek ; dializy ; zapalenie wątroby ; przeciwciała
Abstract:
Celem pracy była: - Ocena częstości występowania przeciwciał przeciw wirusom C i G zapalenia wątroby a obecność RNA tych wirusów w grupie chorych leczonych hemodializami. -Obserwacja zależności pomiędzy przebytym i obecnym zakażeniem HCV oraz HGV, a wskaźnikami uszkodzenia miąższu wątroby. -Ocena współwystępowania infekcji wirusem zapalenia wątroby typu G i typu C oraz wpływ zakażenia mieszanego HGV i HCV na wybrane parametry biochemiczne jak i na obraz kliniczny choroby u pacjentów hemodializowanych. Badania przeprowadzono u 215 chorych ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych powtarzanymi hemodializami w Klinice Nefrologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. U 40 z nich stwierdzono obecność przeciwciał przeciw wirusowi C (anty-HCV). Do dalszej szczegółowej analizy (ze względów ekonomicznych) wybrano 117 chorych. Grupa ta obejmowała wszystkich chorych (40), u których wykazano obecność przeciwciał anty-HCV oraz 77 pacjentów wolnych od zakażenia HCV. W analizowanej grupie chorych wykonywano następujące badania: -Badania serologiczne: mające na celu identyfikację wirusa C zapalenia wątroby (anty-HCV) oraz wirusa G (anty-HGV). -Badania RT-PCR mające na celu identyfikację w surowicy pacjentów RNA wirusa C (HCV-RNA) oraz wirusa G (HGV-RNA). -Dodatkowo, u wszystkich chorych wykonano badania biochemiczne oceniające stopień uszkodzenia wątroby. Celem poszukiwania zmian mo ; rfologicznych w wątrobie i śledzionie oraz cech nadciśnienia wrotnego przeprowadzono badanie ultrasonograficzne. W wybranej grupie pacjentów, których poddano analizie u 40 stwierdzono obecność anty-HCV tj. u 18,6 % a u 42,5 % z nich pozytywny wynik HCV-RNA. Warto zaznaczyć, że u chorych dializowanych otrzewnowo procent występowania przeciwciał anty- HCV jest znamiennie niższy i waha się od 4,5 do 8%. U 8 (10,4%) chorych z grupy anty-HCV ujemnych wykazano obecność HCV- RNA. Nakazuje to traktować każdego chorego dializowanego niezależnie od tego czy stwierdzono u niego obecność przeciwciał anty-HCV czy też nie, jako potencjalnie zakaźnego. Diagnostykę w kierunku zakażenia wirusem G zapalenia wątroby (przeciwciała anty- HGV) wykonano u 93 pacjentów (ilość oznaczeń była limitowana przez możliwości użytego testu. Przeciwciała anty-HGV stwierdzono u 42 badanych (45,2%). W grupie chorych, u których wykazano obecność przeciwciał anty- HGV u 22 oznaczano materiał genetyczny wirusa, z czego u 14 (63,6%) badanych stwierdzono obecność HGV RNA. Wnioski: 1. Stwierdzenie stosunkowo wysokiego odsetka chorych dializowanych wykazujących przeciwciała przeciw wirusom C i G zapalenia wątroby jak również obecności materiału genetycznego tych wirusów potwierdza fakt, że infekcje HCV i HGV są częste u chorych hemodializowanych. 2. Stwierdzenie obecności HCV RNA u 10,4% pacjentów hemodializowanych ; niewykazujących obecności przeciwciał anty-HCV nakazuje traktować każdego chorego dializowanego jako potencjalnie zakaźnego. 3. Czasokres dializoterapii i wcześniej wykonywane procedury medyczne (przeszczep nerki) mają istotny wpływ na częstość występowania zakażeń HCV. 4. Obecność zakażenia HCV lub współistnienie zakażenia HCV i HGV może odpowiadać za wysoki odsetek zmian w badaniu USG wątroby. 5. Występujące u wysokiego odsetka dializowanych zakażenie wirusem G wydaj e się nie mieć istotnego wpływu na zachowanie się aktywności badanych enzymów wątrobowych natomiast może pogłębiać stopień uszkodzenia wątroby stwierdzany w badaniu USG. Częste współistnienie zakażenia HCV i HGV może wskazywać na podobną drogę ich przenoszenia.