Metadata language
Title:
Udział eikozanoidów w rozwoju nieżytu błony śluzowej nosa
Author:
Subject:
eikozanoidy ; aspiryna ; alergiczny nieżyt nosa
Abstract:
Pierwszą fazą astmy i nieżytu z nadwrażliwością na aspirynę (AIAR) jest przewlekły nieżyt nosa. Celem badania było wykrycie nadwrażliwości na aspirynę u chorych na alergiczny nieżyt nosa (ANN) lub niealergiczny nieżyt nosa z eozynofilią (non-allergic rhinitis with eosinophilia syndrome, NARES), niezgłaszających objawów niepożądanych po zażyciu aspiryny. Porównano cechy kliniczne i zaburzenia przemian eikozanoidów u chorych na ANN, AIAR i NARES, a ponadto - u chorych na AIAR z odmiennymi typami odpowiedzi na aspirynę. Przebadano 100 osób: po 30 chorych na AIAR, ANN i NARES oraz 10 zdrowych ochotników. Przeprowadzono u nich kontrolowaną placebo, doustną próbę prowokacyjną z aspiryną. Ponadto oznaczono poziomy leukotrienu (LT) E4 w moczu, 9α,11β-prostaglandyny (PG) F2 (głównego metabolitu PGD2,) w moczu i osoczu oraz tryptazy w surowicy w warunkach wyjściowych i po próbach z aspiryną. U wszystkich chorych na AIAR próby z aspiryną były dodatnie - u 19 ze strony zarówno nosa, jak i oskrzeli, a u 11 - tylko ze strony nosa. Wzrost LTE4 w moczu był istotny jedynie w pierwszej grupie chorych. Chorzy ci charakteryzowali się cięższym przebiegiem astmy oskrzelowej i zapalenia zatok oraz wyższymi poziomami LTE-1 w moczu. U pięciu z 30 chorych na ANN stwierdzono nieprawidłowe wydzielanie eikozanoidów po podaniu aspiryny, współistniejące u dwóch chorych z reakcją kliniczną. Wszyscy oni cier ; pieli na nieżyt nosa o charakterze przewlekłym i ciężkim. U wszystkich chorych na NARES i osób zdrowych testy z aspiryną wypadły ujemnie. W porównaniu do chorych na ANN (-) chorych na NARES znamionował cięższy klinicznie przebieg nieżytu nosa oraz wyższe wyjściowe poziomy 9α,11β-PGF2 w osoczu.