Obiekt

Tytuł: Ocena ekspresji białka RCAS1 u chorych na raka płaskonabłonkowego gardła i krtani

Abstrakt:

Wprowadzenie Rak głowy i szyi jest szóstym co do częstości występowania nowotworów na świecie. Okres 5-letniego przeżycia nie uległ poprawie od lat 1980-tych mimo stosowania efektywnych metod chirurgicznych i rekonstrukcyjnych oraz nowoczesnych technik radioterapii i chemioterapii, i wynosi około 52%. Częstym problemem związanym z pacjentem z rakiem głowy i szyi jest nawrót choroby albo w miejscu resekcji, albo w innej lokalizacji w obrębie górnych dróg oddechowych, lub powstanie drugiego guza pierwotnego. Ryzyko wznowy jest wysokie, ocenia się je na około 10-30%. Proces nowotworowy jest zjawiskiem złożonym. Ostatnie zdobycze biologii molekularnej pozwoliły na wyodrębnienie z całej ogromnej nauki o nowotworach mechanizmów odpowiedzialnych za ucieczkę guza nowotworowego spod nadzoru immunologicznego ustroju, których kluczem jest odpowiednia regulacja zjawiska apoptozy poprzez ekspresję na powierzchni komórek nowotworowych rozmaitych czynników. RCAS1 (receptor-binding cancer antigen expressed on SiSo cells) jest białkiem błonowym II typu obecnym na powierzchni wielu nowotworów złośliwych, zdolnym do wywołania zarówno in vitro jak i in vivo zahamowania wzrostu oraz apoptozy aktywnych limfocytów cytotoksycznych oraz komórek NK. Zatem białko to odpowiada za „ucieczkę guza nowotworowego" spod nadzoru komórek układu immunologicznego organizmu gospodarza, umożliwia szerzeni ; e się procesu nowotworowego. Jednocześnie uważa się, że może wywierać ono wpływ zarówno miejscowy, jak i ogólnoustrojowy na funkcję układu immunologicznego, jest to obecnie przedmiotem badań. Wysoka ekspresja białka w różnych nowotworach złośliwych, m.in. w raku płuc, żołądka, dróg żółciowych była związana z wysokim stopniem apoptozy limfocytów naciekających guz (TIL), co z kolei w sposób znaczący wiązało się z gorszym przeżyciem pacjentów. Celem niniejszej pracy było zbadanie obecności ekspresji białka RCAS1 w raku gardła i krtani, w których białko to nie było dotychczas przedmiotem badań, jak również porównanie jego ekspresji w tkance nowotworowej i nienowotworowej oraz analiza ekspresji RCAS1 w kontekście cech klinicznych i patologicznych guza (określonych poprzez TNM, stopień zróżnicowania guza oraz obserwację dalszych losów pacjentów) dla ewentualnej oceny wartości prognostycznej tego białka w raku gardła i krtani. Materiał i Metoda Materiał tkankowy został pobrany za wiedzą i zgodą pacjentów, po uprzednim otrzymaniu zgody Komisji Etycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego (nr: KBET/379/13/2003) na przeprowadzenie programu badawczego. Przy użyciu metody Western biot przeprowadzono analizę białka RCAS1 oraz białka kontrolnego β-Aktyny, będącego białkiem cytoszkieletu. Przeanalizowano łącznie: 51 tkanek raka płaskonabłonkowego gardła i krtani, 34 próbki tka ; nkowe zdrowych histopatologicznie marginesów nowotworowych, 27 tkanek zdrowej błony śluzowej górnych dróg oddechowych pobranych od pacjentów operowanych w Klinice z powodu choroby nienowotworowej oraz 8 tkanek znajdujących się w przewlekłym stanie zapalnym (polipów nosa). Pacjenci byli obserwowani w Klinice Otolaryngologii przez okres 18 miesięcy od wykonanego leczenia operacyjnego. Weryfikacja histopatologiczna materiału tkankowego została przeprowadzona w Katedrze Patologii CM UJ. Natychmiast po pobraniu materiał tkankowy był mrożony do temperatury -90°C, następnie był homogenizowany z koktailem inhibitorów proteinaz, przeprowadzono dwurzędową reakcję immunodetekcyjną. Wyniki W przeprowadzonym eksperymencie metodą Western biot zidentyfikowano badane białko RCAS1 jako prążek o masie 32 kD oraz białko kontrolne β-Aktynę jako prążek o masie 42kD. Obecność białka RCAS1 wykazano we wszystkich tkankach nowotworowych poddanych analizie. Białko to zidentyfikowano również w tkankach zdrowego histopatologicznie marginesu tych nowotworów i błonie śluzowej górnych dróg oddechowych będącej w przewlekłym stanie zapalnym. RCAS1 nie było natomiast obecne w tkankach zdrowej błony śluzowej górnych dróg oddechowych uzyskanych od pacjentów operowanych z powodu choroby nienowotworowej. Nie wykazano różnic w zakresie ekspresji białka kontrolnego β- Aktyny w badanych tkankach: ; tkankach. • Zaobserwowano znamiennie statystycznie wyższe wartości ekspresji białka w próbkach tkankowych raka, aniżeli w próbkach tkankowych marginesu oraz znamiennie statystycznie wyższe wartości ekspresji białka w próbkach tkankowych raka, aniżeli w próbkach tkankowych przewlekłego stanu zapalnego górnych dróg oddechowych. • Porównanie ekspresji RCAS1 w tkankach guza, w których obecne były przerzuty w okolicznych węzłach chłonnych zaklasyfikowane jako N2, do tkanek guza, któremu towarzyszyły pojedyncze (NI) przerzuty w węzłach chłonnych lub przerzuty nie były obecne (NO) wykazało wyższą wartość w tkankach nowotworów, którym towarzyszyły przerzuty w węzłach chłonnych N2. • Wykazano statystycznie znamiennie wyższą ilość białka RCAS1 w tkance nowotworowej pobranej od pacjentów z obecnymi przerzutami w okolicznych węzłach chłonnych, u których naciek nowotworu przekraczał torebkę węzła niż u pacjentów, u których przerzuty były obecne w okolicznych węzłach chłonnych, lecz naciek nowotworu nie przekraczał torebki węzła. • Porównanie średniej względnej ilości RCAS1 w badanych próbkach tkanek nowotworów złośliwych do stopnia zróżnicowania guza wykazało znamiennie statystycznie wyższą ekspresję białka w nowotworach o niskim stopniu zróżnicowania. • Analiza średniej względnej ilości RCAS1 w raku ograniczonym do gardła, raku ograniczonym tylko do krtani ora ; z raku obejmującym gardło i krtań ujawniła najwyższą średnią ilość białka RCAS1 w raku gardła, następnie w raku krtani. Przeanalizowano 27 próbek tkankowych raka gardła i krtani, w których pobrano do analizy fragmenty tkanek bezpośredniego marginesu guza nowotworowego, będącego pod względem histopatologicznym tkanką zdrową. Porównanie średniej względnej ilości RCAS1 w tkankach raka płaskonabłonkowego do tkanek zdrowego histologicznie marginesu guza wykazało statystycznie znamiennie wyższą ilość białka w tkankach raka. Zauważono jednak, że w pojedynczych przypadkach średnia względna ilość RCAS1 w zdrowym marginesie jest wyższa od ilości w tkance raka. Porównano obie wartości, uzyskując wartość współczynnika środowiska guza (W) i przeanalizowano ich wielkość w odniesieniu do TNM, stopnia zróżnicowania komórek nowotworowych, lokalizacji guza, nawrotu choroby oraz rokowania. • Znamiennie statystycznie wyższą wartość współczynnika (W) zaobserwowano w guzie o największych wymiarach (T3) określonych według kryteriów klasyfikacji TNM. • Wartość współczynnika była wyższa dla nowotworów o niskim stopniu zróżnicowania. • Analiza wartości wyznaczonego współczynnika w aspekcie lokalizacji nowotworu wykazała jego najwyższą wartość w raku płaskonabłonkowym obejmującym dwa narządy: krtań oraz gardło, gdzie guz przekraczał bariery anatomiczne. • Wysoki wskaźnik ilości R ; CAS 1 w tkance marginesu nowotworowego był w badanym materiale związany z gorszym rokowaniem co do przeżycia. Czterech pacjentów nie przeżyło roku od wykonania zabiegu operacyjnego (nowotwór był usunięty w histopatologicznie zdrowych granicach). • U 13 chorych z wysokimi wartościami wskaźnika stwierdzono wznowę procesu nowotworowego w okresie roku od przeprowadzonej operacji. Wnioski RCAS1 jest niekorzystnym prognostycznie markerem nowotworowym. Jego ekspresja jest związana z obecnością innych uznanych niekorzystnych czynników rokowniczych. Wysoka ekspresja RCAS1 w zdrowym histopatologicznie marginesie guza nowotworowego jest związana z wyższym ryzykiem wznowy miejscowej procesu nowotworowego rozsiewu choroby. Standardowa diagnostyka poszerzona o analizę molekularną tkanki o ekspresję RCAS1 mogłaby wnieść przydatne informacje, pozwalające na zastosowanie bardziej agresywnej terapii i w rezultacie uzyskanie lepszych wyników leczenia.

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

onkologia ; biologia molekularna

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Lekarski

Promotor:

Składzień, Jacek

Data wydania:

2004

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:1170

Sygnatura:

ZB-100815

Język:

pol

Prawa dostępu:

nieograniczony

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

17 lis 2023

Data dodania obiektu:

21 lis 2012

Liczba wyświetleń treści obiektu:

639

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

23

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1170

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-100815 17 lis 2023
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji