Wstęp . Dyspersja QT w elektrokardiogramie z powierzchni klatki piersiowej obrazuje niejednorodność procesu repolaryzacji komór. Sugeruje się, że zmiany QTc i dyspersji QTc w pierwotnych zaburzeniach funkcji tarczycy mogą być czynnikiem prognostycznym różnych zaburzeń rytmu. Obliczeń można by było dokonywać z łatwo dostępnych badań jakimi są: stężenie hormonu TSH, FT3, FT4 w surowicy i ocena spoczynkowego ekg. Cel . Celem niniejszego opracowania było wykazanie czy istnieje zależność pomiędzy zaburzeniem funkcji tarczycy ocenianej poziomem hormonów TSH, FT3, FT4 a wartościami QTc i QTcd. Metodyka. Z populacji 18 573 pacjentów kardiologicznych przebadanych w latach 2000-2005 wyłoniono 516 (2,77%) chorych z zaburzeniami funkcji tarczycy. Do badania włączono jedynie 84 (0,45%) chorych z izolowanymi pierwotnymi zaburzeniami funkcji tarczycy, u których wykonano oznaczenia TSH, FT3, FT4 i spoczynkowe ekg. W tej grupie było 68 kobiet(81%) i 16 mężczyzn (19%) w wieku od 27 do 78 lat. Średnia wieku wyniosła 54,70 lat +- 10,2 lat. Do obserwacji włączono tych chorych, którzy w badaniach przesiewowych mieli wartości TSH powyżej 4,0 uU/ml lub poniżej 0,4 uU/ml. Wyniki analizowano w dwóch grupach 1.-nadczynności tarczycy (46 osób; 36 kobiet(78%)i 10 mężczyzn(22%)) oraz 2.-niedoczynności tarczycy (38 osób; 32 kobiety(84%) i 6 mężczyzn(16%)). W każdej z nich wyodrębniono dwie podgrupy A i B z n ; iską lub wysoką pierwotna nad/niedoczynnością tarczycy. Wyniki . W grupie nadczynności tarczycy (1A+1B) z poziomem TSH< 0,4 uU/ml. obserwowano znamiennie częstsze wydłużenie parametrów QTcd i QTc. Zależność ta była odwrotnie proporcjonalna tzn im niższy poziom TSH tym wartości QTcd i QTc dłuższe i była szczególnie wyraźna w podgrupie 1A - wysokiej nadczynności tarczycy z poziome TSH<0,1uU/ml. Zależność FT3 i FT4 była wprost proporcjonalna ale mniej wyraźna od TSH. Ponadto dyspersja QTc okazała się bardziej czułym parametrem od odstępu QTc. Dla QTcd=65 ms czułość wynosi- 88,0% i swoistość- 42,9%. Dla QTc=448 ms czułość wynosi 60,0% i swoistość – 71,4%. W grupie niedoczynności tarczycy (2A+2B) z poziomem TSH 4,0 uU/ml obserwowano wydłużenie parametru QTcd bez jasnej zależności od stężenia hormonów TSH, FT3, FT4. QTc był w normie. Wnioski. Skorygowany odstęp QT (QTc) i dyspersja skorygowanego odstępu QT (QTcd) w pierwotnych zaburzeniach funkcji tarczycy określanej przesiewowymi badaniami stężeń hormonów TSH, FT3, FT4 jest przydatną metodą w pierwotnej nadczynności tarczycy. Szczególnie silnie jest ona zaznaczona w wysokiej pierwotnej nadczynności tarczycy (1A). QTcd w porównaniu do QTc jest bardziej czułym wskaźnikiem zaburzeń repolaryzacji komór w podgrupie wysokiej pierwotnej nadczynności i posiada większą zdolność rozdzielczą. Wydłużenie parametrów QTcd i QTc w podgrupie wysoki ; ej nadczynności tarczycy sugeruje podwyższoną skłonność proarytmiczną w tej grupie chorych. Obserwowano także wydłużenie parametru QTcd w grupie niedoczynności ale bez jasnej korelacji od stezenia TSH, FT3, FT4.
choroby układu krążenia ; endokrynologia
Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum
20 lip 2022
21 lis 2012
9
0
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1165
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-106068 | 20 lip 2022 |
Nowak, Jacek