Obiekt

Tytuł: Rola układu autonomicznego i wybranych parametrów biochemicznych w patogenezie nadciśnienia tętniczego u kobiet w okresie pomenopauzalnym

Abstrakt:

Streszczenie: U kobiet po menopauzie zapadalność na chorobę niedokrwienną serca gwałtownie wzrasta, podobnie jak związana z nią śmiertelność. Dotychczasowe badania wskazują na spadek sekrecji 17β-estradiolu jako istotny czynnik w etiopatogenezie choroby niedokrwiennej serca i nadciśnienia tętniczego. Jednocześnie pojawiły się doniesienia o pomenopauzalnej dysfunkcji autonomicznego układu nerwowego jako przyczynie upośledzonej regulacji układu sercowo-naczyniowego i jego zwiększonej podatności na niekorzystne działanie czynników środowiskowych. Zaburzenia neuroendokrynne są ściśle związane z zaburzeniami metabolicznymi i wspólnie przyczyniają się do rozwoju nadciśnienia tętniczego. Prawdopodobnie istotnymi czynnikami wiążącymi nadmierną aktywność współczulną z występowaniem nadciśnienia tętniczego są adipocytokiny. Dane z badań klinicznych jak i eksperymentalnych skłaniają do oceny udziału tych parametrów w patogenezie nadciśnienia tętniczego. Podobną rolę przypisuje się również mózgowemu peptydowi natriuretycznemu, chociaż dostępne są tylko pojedyncze doniesienia o jego zachowaniu się u chorych z łagodnym nadciśnieniem tętniczym. Równocześnie brak jest badań dotyczących wpływu menopauzy na stężenie BNP. Aktualne badania wskazują na dużą wartość prognostyczną oznaczeń tego markera w skojarzeniu ze stężeniami adiponektyny i leptyny, oraz białka C-reaktywnego w szacowaniu ryzyka s ; ercowo-naczyniowego. Celem pracy była ocena aktywności układu autonomicznego u kobiet z łagodnym nadciśnieniem tętniczym po menopauzie oraz zbadanie jej zależności z wymienionymi wyżej hormonami i wskaźnikami biochemicznymi związanymi z rozwojem nadciśnienia tętniczego u kobiet. Badaniem objęto 112 kobiet z grupy wiekowej 45-55 lat (50,73 ± 1,82 lat) z pierwotnym łagodnym nadciśnieniem tętniczym, rozpoznanym w oparciu o pomiary gabinetowe oraz całodobową automatyczną rejestrację ciśnienia tętniczego (SpaceLabs 90207), bez leczenia farmakologicznego w czasie ostatnich 4 tygodni. Badaną grupę podzielono na dwie podgrupy: kobiety w okresie pomenopauzalnym (grupa A; n=61, wiek 51,03±1,39 lat) oraz regularnie miesiączkujące (grupa B; n=51; wiek 50,37±2, 19 lat), nie różniące się istotnie wiekiem. Wystąpienie okresu pomenopauzalnego zostało stwierdzone na podstawie oceny osoczowych poziomów hormonów płciowych: l 7P-estradiolu (poniżej 50 pg/ml) i FSH (powyżej 30 IU/L) oraz danych z wywiadu (czas od wystąpienia menopauzy minimum 6 miesięcy). Do badania nie włączano chorych z powikłaniami narządowymi nadciśnienia - przerostem lewej komory, niewydolnością rozkurczową serca i pogrubieniem kompleksu intimamedia tętnicy szyjnej 2: 0,9 mm, innymi czynnikami ryzyka – otyłością (BMI 2: 30 kg/m2), cukrzycą typu 2, paleniem papierosów aktualnie lub w czasie ostatnich 3 miesięcy, chorobami zapal ; nymi i przewlekłymi, zażywających leki hormonalne. U wszystkich kobiet został zebrany szczegółowy wywiad lekarski oraz przeprowadzono badanie fizykalne wraz z pomiarami antropometrycznymi. Funkcję układu autonomicznego oceniono w 24-godzinnym monitorowaniu EKG metodą Holtera z oceną dobowej zmienności rytmu zatokowego. U wszystkich badanych oznaczono stężenia kreatyniny, cholesterolu i jego frakcji, leptyny, adiponektyny, NT-proBNP, CRP i noradrenaliny we krwi. Nie stwierdzono różnic pomiędzy grupami w stężeniach podstawowych parametrów biochemicznych kreatyniny, cholesterolu oraz jego frakcji. Oznaczone stężenie leptyny było wyższe u kobiet po menopauzie w porównaniu z regularnie miesiączkującymi kobietami (p < 0,05). W całej badanej grupie stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy stężeniem leptyny a CRP (r = 0,33; p = 0,0004) i znormalizowaną składową LF z okresu nocy (r = 0,22; p < 0,02). Wartości leptyny ujemnie korelowały ze stężeniem adiponektyny (r = - 0,37; p = 0,00005). Analizując korelacje oddzielnie dla grupy A i B stwierdzono istotną zależność pomiędzy stężeniami leptyny a CRP w grupie kobiet regularnie miesiączkujących (grupa B; r = 0,43; p = 0,002). Stężenie adiponektyny było niższe u kobiet po menopauzie (p = 0,007). W całej badanej grupie stwierdzono ujemną korelację pomiędzy stężeniem adiponektyny a poziomem CRP (r = - 0,29; p = 0,002), a dodatnią - ze znormaliz ; owaną składową LF z okresu nocy (r = - 0,22; p = 0,02). Stężenie NT-proBNP było wyższe u kobiet po menopauzie (p = 0,016). Istotne korelacje zanotowano pomiędzy NT-proBNP a wyrażoną w jednostkach znormalizowanych składową HF z całej doby (r = - 0,25; p = 0,009), wskaźnikiem LF:HF z całej doby (r = 0,23; p = 0,01), składową LF w jednostkach mocy widma z okresu nocy (r = 0,21, p = 0,03), znormalizowaną składową HF z nocy (r = - 0,25; p = 0,008) oraz wskaźnikiem LF: HF z nocy (r = 0,25; p = 0,008). Stężenie CRP było wyższe po menopauzie (p = 0,00007). Istotne korelacje obserwowano pomiędzy CRP a średnim HR (r = 0,31; p = 0,0008), w okresie nocy ze znormalizowaną składową LF (r = 0,21; p = 0,03), składową HF w jednostkach mocy widma (r = - 0,22; p = 0,02) oraz wskaźnikiem LF: HF (r = 0,21; p = 0,02). Stężenie noradrenaliny było wyższe u kobiet po menopauzie (p = 0,0009). Ujemną zależność zanotowano w okresie całej doby pomiędzy noradrenaliną a zmiennością całkowitą (r = - 0,20; p = 0,03) i składową HF wyrażoną w jednostkach mocy widma i znormalizowanych (r = - 0,27; p = 0,004; r = - 0,23; p = 0,02), a w okresie dnia ze składową HF wyrażoną w jednostkach mocy widma i znormalizowanych (r = -0,27; p =0,005; r = - 0,30; p = 0,002). Natomiast dodatnią korelację pomiędzy noradrenaliną a wskaźnikiem LF: HF z całej doby (r = 0,25; p = 0,007), dnia i nocy (r = 0,27; p = 0,004; r = 0,26;p = ; 0,006) oraz składową LF wyrażoną w jednostkach mocy widma i znormalizowanych z nocy (r = 0,28; p = 0,003; r = 0,27; p = 0,005). Częstość akcji serca, średnia jak i maksymalna, była wyższa u kobiet po menopauzie w porównaniu z regularnie miesiączkującymi (p < 0,00001; p = 0,04). Po menopauzie obserwowano niższe wartości zmienności całkowitej (p < 0,000001), składowej VLF (p < 0,001), oscylacji HF wyrażonych w jednostkach mocy widma i procentowych (p < 0,000001) oraz wyższe znormalizowanej składowej LF (p < 0,000001) i wskaźnika LF: HF z okresu całej doby (p < 0,000001). Podsumowując, stwierdzono upośledzenie czynności układu autonomicznego z przesumęc1em równowagi współczulno-przywspółczulnej w kierunku układu sympatycznego. Obserwowane u kobiet po menopauzie z łagodnym NT w porównaniu z regularnie miesiączkującymi, wyższe wartości leptyny, NT-proBNP, CRP, noradrenaliny, a niższe adiponektyny, oraz wyższe wartości oscylacji LF, a niższe HF, świadczące o dysfunkcji układu autonomicznego wskazują, że zmiany stężeń tych hormonów i markerów oraz nieprawidłowa funkcja autonomicznego układu nerwowego są istotnymi czynnikami w etiopatogenezie nadciśnienia tętniczego w tej grupie chorych. Zaburzone wartości parametrów analizy czasowej i częstotliwościowej zmienności rytmu serca oraz zmiany biochemiczne u kobiet z łagodnym nadciśnieniem tętniczym w wieku 45-55 lat w okresie pomenopauzaln ; ym mogą tłumaczyć zwiększone ryzyko sercowo-naczyniowe po menopauzie.

Miejsce wydania:

Kraków

Stopień studiów:

2 - studia doktoranckie

Dyscyplina:

choroby układu krążenia

Instytucja nadająca tytuł:

Wydział Lekarski

Promotor:

Kawecka-Jaszcz, Kalina

Data wydania:

2007

Identyfikator:

oai:dl.cm-uj.krakow.pl:1147

Sygnatura:

ZB-105915

Język:

pol

Prawa dostępu:

nieograniczony

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

26 cze 2023

Data dodania obiektu:

21 lis 2012

Liczba wyświetleń treści obiektu:

359

Liczba wyświetleń treści obiektu w formacie PDF

87

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1147

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

Nazwa wydania Data
ZB-105915 26 cze 2023
×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji