Przeszczep serca jest obecnie powszechną i ogólnie przyjętą metodą leczenia ciężkich chorób serca w zaawansowanych stadiach niewydolności krążenia. Najważniejsze znaczenie w powodzeniu przeszczepu ma: odpowiednia kwalifikacja biorcy i dawcy, profilaktyka ostrego odrzucania, właściwe i konsekwentnie prowadzone leczenie immunosupresyjne oraz zapobieganie i leczenie infekcji. Okres od eksplantowania serca z organizmu dawcy do wszczepienia do organizmu biorcy i przywrócenia krążenia nazywamy czasem niedokrwienia. Nie powinien on przekraczać 4-6 godzin. Diagnostyka histologiczna mięśnia sercowego w procedurze transplantacji serca obejmuje: ocenę biopsji diagnostycznych, ocenę biopsji zerowych (0-1 i 0-2), które informują o obrazie histologicznym przeszczepionego narządu oraz o ewentualnych negatywnych skutkach okresu przedtransplantacyjnego i prezerwacji, ocenę biopsji kontrolnych po zabiegu przeszczepienia, badanie wycinków serca uzyskanych w trakcie autopsji.Celem pracy była ocena histologiczna biopsji zerowych pochodzących od dawców serca, zbadanie wartości prognostycznej biopsji zerowej oraz ocena wpływu czasu niedokrwienia na obraz histologiczny mięśnia przeszczepionego serca. Badanie histologiczne biopsji zerowych obejmowało ocenę wsierdzia, kardiomiocytów, tkanki śródmiąższowej oraz drobnych naczyń. Najważniejszym wnioskiem z przeprowadzonych badań jest stwierdzenie, że obraz ; morfologiczny biopsji zerowych mięśnia sercowego ma wartość prognostyczną dla oceny przebiegu potransplantacyjnego.
patomorfologia ; transplantologia ; kardiochirurgia
26 cze 2023
21 lis 2012
1 840
97
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1138
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-105627 | 26 cze 2023 |
Lazar, Agata
Kusionowicz, Jacek
Krzywoń, Jerzy
Zapała-Pośpiech, Agnieszka
Zembala,Marian
Milaniak, Irena
Siwińska, Jolanta