Choroba Perthesa należy do najczęstszych schorzeń stawu biodrowego wieku rozwojowego i jest najczęstszą jałową martwicą kości dzieci i młodzieży. Przyczyna schorzenia wciąż nie jest wyjaśniona. Metody leczenia, zarówno zachowawcze, jak i operacyjne, mają na celu stworzenie warunków do uzyskania kulistej głowy kości udowej, w pełni pokrytej panewką. Wśród metod chirurgicznych dominują dwie grupy zabiegów: osteotomie międzykrętarzowe, oraz acetabuloplastyki. W niniejszej pracy została oceniona przydatność leczenia choroby Perthesa osteotomią miednicy według Saltera w porównaniu do metod zachowawczych w oparciu o badanie radiologiczne i tomografię komputerową zgodnie z metodą Kima i Wengera. Badaniu poddano 102 pacjentów z jednostronną chorobą Perthesa, leczonych chirurgicznie. Grupę kontrolną stanowiło 102 pacjentów z jednostronną chorobą Perthesa, leczonych zachowawczo. Zaawansowanie procesu chorobowego oceniano na podstawie klasyfikacji Catteralla. W badaniu RTG ocenie poddano kulistość głowy kości udowej wg Mose, kąt Wiberga, wysokość krętarza większego i wielkość lateralizacji. W badaniu TK oceniano kąty anatomiczny i funkcjonalny antetorsji i szyjkowo-trzonowy oraz Wiberga w MPR. Wynik końcowy leczenia oparto o zmodyfikowaną klasyfikację Stulberga- Herringa, Analiza statystyczna nie wykazała istotnych różnic miedzy metodami postępowania leczniczego. Technika chirur ; giczna jest korzystną metodą leczniczą, zapewniającą ponad 81 % wynik6w pozytywnych i jest mniej uciążliwa niż leczenie zachowawcze.
choroby narządów ruchu ; pediatria
26 cze 2023
21 lis 2012
3 310
184
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1109
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-105390 | 26 cze 2023 |
Kaliciński, Mariusz