Celem badania była ocena skuteczności skojarzonego leczenia ortodontyczno--chirurgicznego dorosłych z wadami gnatycznymi twarzowej części czaszki o charakterze III klasy szkieletowej. Badaniem zostało objętych 30 pacjentów (19 kobiet - 63,33% i 11 mężczyzn-36,67%). Średni wieku w grupie kobiet wynosił 22,84 lat, a w grupie mężczyzn 23,89 lat. Badania były wykonywane przed skojarzonym leczeniem ortodontyczna-chirurgicznym i 12 miesięcy po zabiegu operacyjnym. Analizowano: rysy twarzy, relacje okluzyjno-artykulacyjne, struktury kostne szczęki i żuchwy w świetle analiz cefalometrycznych, powikłania zarówno leczenia ortodontycznego jak i chirurgicznego oraz równoległą ocenę przez lekarza i pacjenta wyników leczenia. Wyniki poddano analizie statystycznej, stosując nieparametryczny test rangowanych znaków Wilcoxona, test znaków Fishera, klasyczny test chi-kwadrat, oraz współczynnik korelacji Spearmana. Za poziom istotności przyjęto p < 0,05. Przygotowawcze leczenie ortodontyczne było skuteczne, gdyż przeprowadzono skuteczną dekompensację zębowo-wyrostkową oraz zharmonizowano ze sobą górny i dolny łuk zębowy pod względem długości i szerokości. Leczenie chirurgiczne było skuteczne, gdyż uzyskano wydłużenie podstawy szczęki, skrócenie trzonu żuchwy oraz wzajemna poprawę relacji szczęki i żuchwy w wymiarze przednio- tylnym. Po skojarzonym leczeniu ortodontyczna-chirurgicznym uzyskano pop ; rawę estetyki rysów twarzy jak i relacji okluzyjno-artykulacyjnych, zarówno w ocenie obiektywnej jak i subiektywnej.
chirurgia szczękowo-twarzowa ; stomatologia
26 cze 2023
21 lis 2012
2 019
119
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1060
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-103487 | 26 cze 2023 |
Szyper-Szczurowska, Joanna