Przedmiotem pracy była retrospektywna analiza danych klinicznych kolejnych 96 chorych operowanych w Klinice Chirurgii Serca i Naczyń IK CM UJ w latach 1998 i 1999, którym wszczepiono jednoczasowo dwie sztuczne zastawki serca: mitralną i aortalną. Pacjentów podzielono na cztery grupy oraz cztery podgrupy. Kryterium podziału na grupy był rodzaj dominującej wady: SA- stenoza aortalna, SM- stenoza mitralna, IA-niedomykalność aortalna, IM- niedomykalność mitralna. Kryterium podziału na podgrupy: SASM, SAIM, SMIA, IAIM był typ wad współistniejących. Zespół małego rzutu serca wystąpił u 48,96% chorych, a zgon u 14,58% pacjentów. Rodzaj dominującej wady i typ wad współistniejących nie miały istotnego wpływu na częstość występowania zgonów i powikłań we wczesnym okresie pooperacyjnym. Czynnikami ryzyka najsilniej determinującymi wystąpienie wczesnych zgonów były: LVEF poniżej 32%, upośledzona funkcja wątroby i nerek, cukrzyca, wiek chorych powyżej 65 lat, powierzchnia · zastawki mitralnej poniżej 0,85cm2, cechy nasilonej niewydolności prawokomorowej, zwiększone straty krwi podczas operacji i dłuższy czas zakleszczenia aorty. Największy wpływ na wystąpienie ZMRz miały: powierzchnia zastawki mitralnej poniżej 0,85cm2, LVEF poniżej 35%, upośledzona funkcja wątroby i nerek, wiek chorych powyżej 65 lat, czas od rozpoznania wady do operacji powyżej 2 lat, przedoperacyjne m ; igotanie przedsionków i zwiększone straty krwi podczas zabiegu chirurgicznego. Decyzja o kwalifikacji chorego do operacji powinna być przeprowadzona odpowiednio wcześnie, tzn. zanim na skutek dużego zaawansowania wady nastąpi uszkodzenie mięśnia sercowego i innych narządów.
26 cze 2023
21 lis 2012
1 533
16
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1057
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-103484 | 26 cze 2023 |
Grudzień, Grzegorz
Mazur, Piotr