Metadata language
Title:
Author:
Subject:
noworodek ; statyczna podatność układu oddechowego ; metoda pojedynczej okluzji
Abstract:
Wprowadzenie: Okres płodowy oraz pourodzeniowy jest krytycznym momentem rozwojowym, podczas którego może mieć początek wiele chorób ujawniających się podczas dzieciństwa oraz w wieku dorosłym. Przedwczesne przejście ze środowiska wewnątrzmacicznego do środowiska zewnętrznego, zawierąjącego wyższe stężenie tlenu, z koniecznością stosowania wsparcia oddechowego, jest często powikłane wystąpieniem ostrych i przewlekłych chorób płuc. Późniejsza czynność płuc noworodka zależy zarówno od stopnia ich dojrzałości, powikłań okołoporodowych, ciężkości zaburzeń oddychania oraz rodzaju interwencji terapeutycznych. Uzupełnienie panelu badań o ocenę czynnościową płuc pozwala na zobiektywizowanie stanu leczonego pacjenta i zastosowanie optymalnego postępowania leczniczego. Może także przyczynić się dodatkowo do lepszego rozpoznania indywidualnego ryzyka rozwoju zaburzeń oddechowych w dalszym okresie życia oraz zastosowania działań prewencyjnych lub terapeutycznych w celu poprawy funkcji układu oddechowego. Cel: Celem pracy było przeprowadzenie pomiarów podatności układu oddechowego (Crs) u noworodków po przebyciu niewydolności oddechowej oraz zbadanie przydatności tego parametru w ocenie ryzyka wystąpienia zaburzeń oddechowych w pierwszych 6 miesiącach życia. Materiał i metody: Badaniem została objęta grupa 126 noworodków, w tym 74 wcześniaków urodzonych pomiędzy 28 a 36 tyg. ciąży, które prz ; ebyły zespół zaburzeń oddychania, 19 noworodków donoszonych z wrodzonym zapaleniem płuc oraz 33 zdrowych, donoszonych noworodków stanowiących grupę kontrolną. Chore dzieci podzielono na 6 grup w zależności od stopnia dojrzałości, ocenianego według tygodni trwania ciąży Wszystkie dzieci hospitalizowane były w Oddziale Noworodków z Pododdziałem Intensywnej Terapii i Patologii Noworodka Szpitala Wojewódzkiego im. Św. Łukasza w Tarnowie. Badanie podatności układu oddechowego (Crs) u chorych noworodków wykonywano po ustąpieniu objawów niewydolności oddechowej, przed planowym wypisem noworodka z oddziału. Badanie Crs przeprowadzono metodą pojedynczej okluzji podczas snu fizjologicznego, przy pomocy maseczki obejmującej usta i nos noworodka, połączonej z głowicą pneumotachograficzną. Następnie przez okres 6 miesięcy prowadzono obserwację stanu zdrowia w poradni neonatologicznej. Wyniki: Wykazano istotny statystycznie wpływ stopnia dojrzałości (21,60 ml/kPa vs 28,36 ml/kPa), oraz niskiej urodzeniowej masy ciała (p=0,0002) na obniżenie średniej wartości Crs u wcześniaków urodzonych przed 36 tygodniem wieku ciążowego, w porównaniu do donoszonych zdrowych noworodków . Także zachorowanie na wrodzone zapalenie płuc przez noworodki donoszone ( p=0,0411) miało statystycznie istotny wpływ na obniżenie średniej wartości Crs w porównaniu z grupą kontrolną. Ponadto u wcześniaków, które zachorował ; y na sepsę, stwierdzono znamiennie niższe wartości Crs w porównaniu do noworodków bez tego powikłania (p=0,0334). Nie wykazano statystycznie istotnej korelacji pomiędzy wartością Crs u noworodków po przebyciu niewydolności oddechowej, a zwiększonym ryzykiem zaburzeń oddechowych w pierwszych 6 miesiącach życia. Okazało się jednak, że powikłanie w postaci zapalenia płuc podczas leczenia ZZO u wcześniaków statystycznie znacząco (p=0,043) pogarsza funkcję płuc w pierwszym półroczu życia. Także zachorowanie na wrodzone zapalenie płuc przez noworodki donoszone ma bardzo wyraźny, aczkolwiek statystycznie niezamienny (p=0,055), wpływ na wystąpienie zaburzeń oddechowych w tym okresie czasu, w porównaniu ze zdrowymi noworodkami z grupy kontrolnej. Wnioski : Skrócenie czasu ciąży poniżej 36 tygodni, niska urodzeniowa masa ciała oraz zachorowanie na sepsę znamiennie wpływa na obniżeniem wartości Crs u wcześniaków. Obniżenie wartości Crs u wcześniaków po przebyciu ZZO oraz u noworodków donoszonych, które chorowały na wrodzone zapalenie płuc, nie ma statystycznie istotnego wpływu na wystąpienie zaburzeń oddechowych w pierwszych 6 miesiącach życia. Wystąpienie zapalenia płuc, jako powikłania podczas leczenia ZZO u wcześniaków oraz zachorowanie na wrodzone zapalenie płuc przez noworodki donoszone, okazały się czynnikami ryzyka zwiększającymi w sposób znaczący wystąpienie zaburzeń oddechowych w ; pierwszym półroczu życia.