Object
Title: Białka szoku cieplnego (60/65) a wybrane markery zapalenia w chorobie niedokrwiennej serca
Abstract:
W ostatnich latach coraz powszechniej uznaje się rolę zapalenia w rozwoju miażdżycy, a jej patogenezy nie rozpatruje się wyłącznie przez pryzmat gromadzenia się lipidów w ścianie tętnic. Postępy w naukach podstawowych i eksperymentalnych rzuciły światło na udział procesów zapalno-immunologicznych i stanowiących ich podłoże mechanizmów komórkowych i molekularnych w tworzeniu blaszki miażdżycowej. Wysoka częstość chorób układu sercowo-naczyniowego powstających na tle miażdżycy sprawiła, że ich prewencja to jeden z priorytetów medycyny. Ocena ryzyka rozwoju choroby niedokrwiennej serca i wystąpienia incydentów klinicznych stanowi podstawę działań interwencyjnych. Obecnie coraz większą uwagę zwraca się na inne niż tradycyjne biomarkery i możliwość ich stosowania w praktyce klinicznej w ocenie ryzyka choroby niedokrwiennej serca. W badaniu podjęto próbę oceny poziomu przeciwciał anty-hsp 60, białka hsCRP, fibrynogenu, leukocytów oraz przeciwciał anty-Ch.p. w klasie IgG i IgA w grupie ze stabilną ch.n.s. i w grupie zdrowych ochotników. W pracy porównano poziom przeciwciał anty-hsp 60, białka hsCRP, fibrynogenu, leukocytów oraz przeciwciał IgG i IgA anty-Ch.p. w zależności od ilości naczyń zajętych procesem miażdżycowym oraz nasilenia dławicy według klasyfikacji Kanadyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Dodatkowo zbadano związek pomiędzy przeciwciałami anty-hsp 60, seropozytywnością ; w kierunku infekcji Ch.p. (poziom przeciwciał IgG i IgA) a poziomem białka hsCRP, fibrynogenu i leukocytów pomiędzy badanymi z ch.n.s. a grupą kontrolną oraz w grupie z ch.n.s. w zależności od nasilenia dławicy według klasyfikacji Kanadyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego i ilości zajętych miażdżycą naczyń. Badaniem objęto 71 osób: 40 mężczyzn ze stabilną ch. n. s. w wieku od 37 do 53 lat (47,07 ± 4,23 lat) leczonych w Poradni Kardiologicznej II Kliniki Kardiologii Instytutu Kardiologii Collegium Medium Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz 31 zdrowych mężczyzn w wieku 37 do 53 lat (44,97 ± 5,38 lat) dobranych pod względem płci i wieku. Były to osoby bez wywiadu w kierunku nadciśnienia tętniczego, niepalący, bez otyłości (BMI < 30 kg/m2) i zaburzeń lipidowych. U każdego badanego na podstawie wywiadu oraz dostępnej dokumentacji medycznej wykluczono aktywną (ostatnie 8 tygodni) i przewlekłą chorobę zapalną i infekcyjną, choroby autoimmunologiczne i nowotworowe, cukrzycę, choroby endokrynologiczne oraz schorzenia wątroby. Wszyscy badani to osoby z prawidłowymi wartościami ciśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe < 140mmHg, ciśnienie rozkurczowe < 90mmHg), niepalący nikotyny co najmniej 2 lata. W ten sposób wyeliminowano część czynników mogących mieć wpływ na wyniki badań. U chorych z ch.n.s. rozpoznanie zostało ustalone na podstawie wywiadu, badania fizykalnego, badań klinicznych: ; Ekg, Ekg wysiłkowego, koronarografii oraz badań biochemicznych. U badanych z ch.n.s. wykonano skuteczny zabieg przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PTCA) a parametry biochemiczne oznaczano 6 miesięcy po PTCA. 65% badanych z ch.n.s. prezentowało objawy CCS I a 35% CCS II w klasyfikacji czynnościowej dławicy piersiowej według Kanadyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego. U 60% badanych z ch.n.s. stwierdzono występowanie jednonaczyniowej choroby wieńcowej, a u 40% pacjentów choroby wieńcowej wielonaczyniowej. Wszyscy pacjenci przyjmowali standardową terapię stosowaną w stabilnej ch.n.s.: kwas acetylosalicylowy, β-bloker, ACE-inhibitor, statynę. Na przeprowadzenie badania uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. U wszystkich badanych pobrano na czczo próbki krwi celem wykonania następujących oznaczeń biochemicznych: przeciwciał anty-hsp60, białka C-reaktywnego metodą ultraczułą, fibrynogenu, leukocytów oraz przeciwciał w klasie IgG i IgA anty- Ch.p. W celu oznaczenia parametrów biochemicznych wykorzystano metodę immunoenzymatyczną dla oznaczenia przeciwciał anty-hsp60 i przeciwciał IgG i IgA anty-Ch.p. ; metodę immunonefelometryczną celem oznaczenia białka hsCRP, zmodyfikowaną metodę Klaussa dla oznaczenia poziomu fibrynogenu oraz przy użyciu analizatora automatycznego oznaczono poziom leukocytów. W analizie statystycznej zastosowano metody parametryczne (tes ; t t-studenta) jak i nieparametryczne: korelacje Spearmana, chi-kwadrat, test Manna-Whitneya. Wykazano występowanie istotnie statystycznie wyższego poziomu hsCRP (2,07 ± 2,34 vs 1,37 ± 1,41, p = 0,003), fibrynogenu (3,96 ± 0,99 vs 3,1 ± 0,36, p = 0,0002) i leukocytów (6,89 ± 1,38 vs 5,2 ± 0,86, p < 0,00001) w grupie badanych z ch.n.s. w porównaniu do grupy kontrolnej. W badanej grupie mężczyzn 30% osób z ch.n.s. i 6,4% badanych ochotników miało stężenia hsCRP > 3mg/l, co świadczy o zwiększonym ryzyku sercowo naczyniowym w tej grupie. Stężenie przeciwciał anty-hsp60 oraz przeciwciał IgG i IgA anty-Ch.p. nie różniło się istotnie pomiędzy grupą badanych z ch.n.s. a grupą kontrolną. Stwierdzono występowanie dodatniej korelacji pomiędzy poziomem fibrynogenu a poziomem hsCRP w grupie z ch.n.s. i w grupie kontrolnej (r = 0,63, p < 0,001 i r = 0,69, p < 0,001). Poziom przeciwciał anty-hsp60 nie korelował z występowaniem podwyższonych poziomów markerów zapalenia i infekcji Ch.p. Nie obserwowano wpływu zakażenia Ch.p. na poziom markerów zapalnych w obu analizowanych grupach. Wykazano brak różnic w poziomie przeciwciał anty-hsp60, hsCRP, fibrynogenu, leukocytów i przeciwciał IgG i IgA anty-Ch.p. zarówno pomiędzy chorymi z CCS I i CCS II jaki i badanymi z ch.n.s. jednonaczyniową i wielonaczyniową. Rodzaj zastosowanej metody leczenia (PTCA vs PTCA + stent) nie wpływał na poziom przeciwciał a ; nty-hsp60, markerów zapalenia i infekcji w badanej grupie chorych. U chorych ze stabilną ch. n s. poddanych zabiegowi przezskórnej angioplastyki wieńcowej w porównaniu do grupy kontrolnej stwierdza się obecność przewlekłego, subklinicznego stanu zapalnego wyrażającego się podwyższonymi wartościami białka hsCRP, fibrynogenu i leukocytów. Nie ma jednoznacznych dowodów na przyczynową rolę przetrwałej i przebytej infekcji Ch.p. w rozwoju miażdżycy, a określenie udziału zakażenia Ch.p. w powstawaniu zmian miażdżycowych wymaga dalszych badań klinicznych. Dodatkowych badań wymaga wyjaśnienie udziału przeciwciał anty-hsp60 w etiologii procesu miażdżycowego, co doprowadzić może do wprowadzenia nowych sposobów modyfikacji odpowiedzi zapalno-immunologicznej za pomocą immunoterapii, a oznaczenie w przyszłości poziomu przeciwciał anty-hsp 60 może być pomocne w ocenie zagrożenia rozwojem miażdżycy. Badane markery zapalenia są przydatne w ocenie toczącego się w naczyniu procesu zapalno-immunologicznego, mogą mieć wartość prognostyczną w wyborze grup o zwiększonym ryzyku sercowo-naczyniowym i przyczynić się do zmiany stosowanej dotychczas terapii w ocenianej grupie chorych.
Place of publishing:
Level of degree:
Degree discipline:
Degree grantor:
Promoter:
Date issued:
Identifier:
Call number:
Language:
Access rights:
Object collections:
Last modified:
Jun 26, 2023
In our library since:
Nov 21, 2012
Number of object content hits:
685
Number of object content views in PDF format
129
All available object's versions:
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1027
Show description in RDF format:
Show description in OAI-PMH format:
| Edition name | Date |
|---|---|
| ZB-107985 | Jun 26, 2023 |
Objects
Similar
Rajtar-Salwa, Renata
Góralska, Joanna
Drobniak-Hełdak, Dominika
Marcinkowski, Marcin
Rajtar-Ciosek, Agnieszka
Karch, Izabela
Cabała, Agnieszka
Jastrzębski, Marek
