Praca dotyczy złamań okołoprotezowych kości udowej u chorych z endoprotezami stawu biodrowego. Pytania badawcze: jakie są wyniki odległe leczenia operacyjnego złamań okołoprotezowych, w jakim stopniu ulega zmianie wydolność stawu biodrowego z endoprotezą po złamaniach okołoprotezowych? Cel pracy zrealizowano w oparciu o materiał z Kliniki Chirurgii Urazowej i Ortopedii 5WSzK w Krakowie. Do badania włączono 68 chorych, 47 kobiet i 21 mężczyzn, wiek 54-71 lat. Złamania okołoprotezowe po alloplastyce cementowej stwierdzono u 18, bezcementowej u 15, rewizyjnej u 35 chorych. Czas obserwacji: 1-12 lat. Do oceny typu złamań przyjęto klasyfikację Vancouver. U kobiet najwięcej rozpoznano złamań typu B3 (16), najmniej A (3), u mężczyzn najwięcej typu B2 (7), najmniej B3, A brak. W celu weryfikacji wyników, porównano je z grupą kontrolną o parametrach identycznych z grupą badawczą. W leczeniu operacyjnym złamań stosowano krwawą ich repozycję, stabilizację pętlami drutu, płytą mostującą, popręgiem Weber’a. Do oceny uzyskanych wyników przyjęto kryteria Harris’a. W analizie zbiorczej w grupie badawczej, wyniki b.dobre uzyskano u 6, dobre u 17, dostateczne u 32 i złe u 13 chorych. W grupie kontrolnej uzyskano wyniki b.dobre u 19, dobre u 19, dostateczne u 26 i złe u 4 chorych. Przeprowadzone badania pozwoliły sformułować wnioski: Leczenie operacyjne złamań okołoprotezowych prowadzi do wyników ; b.dobrych i dobrych, po alloplastyce bezcementowej lub cementowej, do dostatecznych i złych po alloplastykach rewizyjnych. Złamania okołoprotezowe pogłębiają upośledzenie wydolności stawu biodrowego z endoprotezą, zwłaszcza rewizyjną i złamaniach typu B2 i B3.
26 cze 2023
21 lis 2012
3 097
357
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1026
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-107984 | 26 cze 2023 |
Nowak, Sebastian