Zmiany graniczne (ZG) w tętnicach wieńcowych (zwężenie pomiędzy 40-70%) są istotnym problemem klinicznym. Celem pracy było: ocena kliniczna chorych z ZG w tętnicach wieńcowych, ocena częstości występowania punktów końcowych (nasilenie dolegliwości dławicowych, hospitalizacja, ostry zespół wieńcowy, śmierć sercowa) u leczonych farmakologicznie lub inwazyjnie oraz ustalenie czynników ryzyka wystąpienia punktów końcowych. Badaniem retrospektywnym objęto 232 chorych - 171 mężczyzn średnia wieku 58±9,1 lat, w dwóch grupach: A - 165 leczonych zachowawczo, B – 67 leczonych inwazyjnie. Okres obserwacji wynosił 12 miesięcy. Wnioski: nasilenie dolegliwości wieńcowych istotnie częściej występuje u osób leczonych inwazyjnie; konieczność wykonania angioplastyki ZG w grupie chorych leczonych zachowawczo dotyczyła 4% chorych; reinterwencje u chorych leczonych inwazyjnie związane z restenozą najczęściej dotyczyły ZG w LAD, prawdopodobieństwo restenozy w ZG wynosiło 14%; czynnikami ryzyka powtórnej interwencji w zmianie granicznej były: stan po przebytej angioplastyce wieńcowej, otyłość oraz obecność przetrwałego uniesienia odcinka ST w spoczynkowym zapisie EKG, rokowanie w obu grupach nie różniło się istotnie, czynnikami ryzyka wystąpienia złożonego punktu końcowego są: przebyta angioplastyka wieńcowa, cukrzyca, przetrwałe uniesienie odcinka ST, zaburzenia rytmu, wzrost CPK, zwężenie LAD oraz ; zaburzenia kurczliwości lewej komory.
26 cze 2023
21 lis 2012
627
210
http://dl.cm-uj.krakow.pl:8080/publication/1014
Nazwa wydania | Data |
---|---|
ZB-107972 | 26 cze 2023 |
Latacz, Paweł
Dzikowska, Mirosława
Klimkowicz-Mrowiec, Aleksandra
Czyżowska, Jolanta
Bobrowska, Beata