@misc{Drożdż_Dorota_Zastosowanie_2002, author={Drożdż, Dorota}, address={Kraków}, howpublished={online}, year={2002}, school={Wydział Lekarski}, language={pol}, abstract={Celem badań była ocena stanu nawodnienia (przestrzeni płynowych wewnątrz (ICW) i zewnątrzkomórkowych (ECW)) oraz odżywienia u dzieci z chorobami nerek. Całkowitą wodę ustroju (TBW) wyznaczano metodą bioimpedancji (BIA) przy pomocy urządzenia BIA 2000 N f-my Data Input z opcją wieloczęstotliwościową - od 1-100 kHz i programu Nutri4, pozwalającego na ocenę TBW oraz wody ICW i ECW. Badania przeprowadzono w grupie 21 dzieci ze schyłkową niewydolnością nerek (snn) leczonych powtarzanymi hemodializami (HD), 17 dzieci z snn dializowanych otrzewnowe (DO) oraz 22 dzieci z zespołem nerczycowym (zn) w fazie obrzękowej i po ustąpieniu obrzęków. BIA wykonano u 193 zdrowych dzieci w wieku od 7 do 15 lat, stanowiących grupę kontrolną. Opracowano siatki centylowe mierzonych parametrów dla badanych dzieci dla TBW, ICW, ECW, beztłuszczowej masy ciała. U wszystkich badanych dzieci zmierzono wartość kąta alfa charakteryzującego błony komórkowe organizmu. Wyliczono współczynniki ECW/ICW, ECM/BCM w zależności od wieku, wzrostu oraz płci dziecka. W grupie dzieci hemodializowanych wartość wskaźników ECW/ICW i ECM/BCM rosła ze wzrostem RR skurczowego i rozkurczowego zarówno przed jak i po hemodializie. W grupie pacjentów dializowanych otrzewnowe stwierdzono korelację pomiędzy ciśnieniem tętniczym skurczowym i rozkurczowym a wskaźnikami ECW/ICW oraz ECM/BCM. W grupie tej stwierdzono znamienną statystycz}, abstract={nie ujemną korelację między przewodnieniem wyrażonym wartością ECW i stosunkiem ECW/ICW a stężeniem albumin we krwi. W grupie dzieci z zespołem nerczycowym, ale bez obrzęków mierzone parametry mieszczą się w granicach normy i wynosiły średnio: R50=637, Xc=60,6 ohma. U dzieci z obrzękami wartości te przy przyjęciu były istotnie niższe (R=543, Xc=36,l), stwierdzono znamiennie wyższą zawartość wody w ustroju oraz zawyżony stosunek ECM/BCM i ECW/ICW. Wartości te maleją w miarę ustępowania obrzęków, nie osiągając jednak wielkości prawidłowych przy końcu obserwacji, gdy klinicznie nie stwierdza się już obrzęków. Wyliczona utrata wody (3,47 kg) była zawyżona w stosunku do ubytku masy ciała (2,53kg). BIA jest metoda prostą, nieinwazyjną i skuteczną w ocenie stanu nawodnienia i odżywienia dzieci zdrowych. U dzieci dializowanych znajduje zastosowanie w wyznaczaniu suchej masy ciała oraz wykrywaniu przewodnienia jako przyczyny nadciśnienia i niskiego stężenia albumin. U dzieci z zespołem nerczycowym zaburzenia gospodarki wodnej nie wyrównują się równocześnie z poprawą kliniczną i ustąpieniem białkomoczu, lecz rozciągaj ą w czasie.}, title={Zastosowanie bioimpedancji elektrycznej do oceny przestrzeni płynowych dzieci z chorobami nerek}, type={Praca doktorska}, keywords={bioimpedancja, dializa otrzewnowa, hemodializa, pediatria, zespół nerczycowy}, }