@misc{Kącki_Wojciech_Porównanie_1998,
 author={Kącki, Wojciech},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={1998},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={W pracy porównano wynikioperacyjnego leczenia nierówności kończyn dolnych trzema metodami: metodą Wagnera, metodą Ilizarowa i metodą wydłużania przezchrząstkowego. Ocenie poddano wyniki 173 wydłużeń u 165 pacjentów. Metodą Wagnera wydłużono 31 ud i 15 podudzi, metodą Ilizarowa odpowiednio 50 i 40, a metodą dystrakcji nasadowej 21 ud i 16 podudzi. Analizowano następujące parametry: skrócenie segmentu, czas wydłużania, czas stabilizacji oraz całkowity czas leczenia, indeks wydłużania, jakość powstającej tkanki kostnej, ruchomość w sąsiednich do wydłużanego segmentu stawach, oś segmentu oraz powikłania klasifikowane wg Paley'a, jakie wystąpiły w czasie leczenia. Średnie skrócenie uda przed zabiegiem wynosiło 6,3 cm, podudzia 4,8 cm. Średnie wydłużenie uda wyniosło 5,8 cm, a podudzia 5,4 cm. Okres odserwacji wyniósł średnio 4 lata. Najlepsze wyniki wydłużania oraz najmniejszą ilość powikłań, zarówno podczas wydłużania uda jak i podudzia uzyskano stosując metodę Ilizarowa. Metoda Wagnera okazała się najmniej efektywna oraz obarczona największą ilością powikłań.},
 title={Porównanie wybranych metod operacyjnego leczenia nierówności kończyn dolnych},
 type={Praca doktorska},
 keywords={dystrakcja nasadowa, metoda Ilizarowa, metoda Wagnera, nierówność kończyn, wydłużanie kończyny},
}