@misc{Bar_Anna_Badanie_2019,
 author={Bar, Anna},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2019},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol; eng},
 abstract={Dysfunkcja śródbłonka towarzyszy rozwojowi wielu chorób, nie tylko układu sercowo-naczyniowego i ma znaczenie patofizjologiczne, prognostyczne i terapeutyczne. Wciąż jednak, brakuje metod pozwalających na ocenę fenotypu śródbłonka w modelach mysich in vivo, stanowiących podstawowy model w badaniach przedklinicznych w biomedycynie.Celem badań było zastosowanie metodyki obrazowania magnetyczno-rezonansowego (MR) dwóch głównych cech dysfunkcji śródbłonka in vivo, czyli upośledzonego zależnego od śródbłonka rozkurczu naczyń krwionośnych i zwiększonej przepuszczalności ściany naczynia, do 1) oceny progresji dysfunkcji śródbłonka, 2) monitorowania skutków farmakoterapii śródbłonka oraz 3) badania wpływu wprowadzonej modyfikacji genetycznej na fenotyp śródbłonka w modelach mysich in vivo.Rozprawę doktorską stanowi cykl trzech opublikowanych prac naukowych. Prace stanowiące rozprawę doktorską, w oparciu o unikatową metodologię obrazowania MR in vivo, uzupełnioną o pomiary biochemiczne, wnoszą nową wiedzę o rozwoju dysfunkcji śródbłonka w miażdżycy, o mechanizmach farmakoterapeutycznych śródbłonka, oraz o naczyniowych skutkach genetycznej modyfikacji śródbłonka. Opracowana, wieloparametrowa metoda obrazowania MR fenotypu śródbłonka in vivo, może być zatem z powodzeniem stosowana w badaniach przedklinicznych z użyciem mysich modeli chorób sercowo-naczyniowych.},
 title={Badanie czynności śródbłonka naczyniowego w mysich modelach chorób układu krążenia z wykorzystaniem obrazowania MR in vivo},
 type={Praca doktorska},
 keywords={dysfunkcja śródbłonka, MRI, przepuszczalność śródbłonka, mysie modele in vivo},
}