@misc{Misztak_Paulina_Rola_2019, author={Misztak, Paulina}, address={Kraków}, howpublished={online}, year={2019}, school={Wydział Farmaceutyczny}, language={pol}, abstract={Depresja jest najczęściej występującym zaburzeniem psychicznym. Pacjenci leczeni farmakologicznie wykazują 50% odpowiedź na zastosowane leki. Corocznie 800tys. pacjentów popełnia samobójstwa. Pomimo licznych teorii depresji nie udało się określić jej patomechanizmu. Ostatnie lata zaowocowały pracami dotyczącymi wpływu genów i środowiska na patomechanizm depresji. Epigenetyka określająca wpływ środowiska na ekspresję genów bez zmieniania ich struktury. MeCP2 to jeden z czynników regulujących ekspresję genów zaangażowanych w depresję. W prezentowanej pracy zbadano rolę MeCP2 w patomechanizmie i farmakoterapii depresji. W tym celu do badań wykorzystano korę i hipokamp pobrany od samobójców i szczurów z modelowaną depresją(model chronicznego łagodnego stresu-CMS, usunięcia opuszek nerwowych-OB). W strukturach zmierzono poziom ekspresji genów mecp2, bdnf, miRNA 132* i 212*(Real-time PCR) jak i poziom białek czynników epigenetycznych: acH3K9/14, H3K27me2, Sin3a, HDAC2, HDAC3, p-S421-MeCP2, MeCP2 oraz białko BDNF(Western blot). Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń stwierdzono iż MeCP2 wykazuje różną ekspresję w strukturach mózgowych, a jego fosforylacja S421 bierze udział w aktywności leków przeciwdepresyjnych o różnym profilu działania. MeCP2 wpływa na regulację ekspresji bdnf u samobójców i w modelu OB. Poziom białka acH3K9/14, H3K27me2, Sin3a, HDAC2/3 ulegają zmianom u samobój}, abstract={ców i w zwierzęcych modelach depresji. W modelu OB oraz u samobójców w korze czołowej wykazano podobny profil zmian epigenetycznych co świadczy o kompatybilności tego modelu z zachowaniami samobójczymi.}, title={Rola czynnika transkrypcyjnego MeCP2 w depresji}, type={Praca doktorska}, keywords={MeCP2, depresja, modele zwierzęce, epigenetyka, leki przeciwdepresyjne}, }