@misc{Rakus_Anna_Występowanie_2003,
 author={Rakus, Anna},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2003},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={Rabdomioliza jest to dezintegracja mięśni poprzecznie prążkowanych z uwalnianiem ich zawartości do środowiska zewnątrzkomórkowego. Dochodzi do niej w różnych stanach klinicznych. Klinicznie manifestuje się osłabieniem, bólem obrzękiem mięśni oraz badaniami biochemicznymi w postaci mioglobinemii, mioglobinurii, wzrostu aktywności enzymatycznej: CPK, AspAT, AlAT i LDH. Obecność mioglobiny w moczu wywołuje ciemne zabarwienie. W przebiegu rabdomilizy może dojść do powikłań jakim są: ostra niewydolność nerek, zespół przedziałowy, zespół rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego. Celem pracy była ocena częstości występowania, przyczyn, przebiegu klinicznego rabdomiolizy w wybranych populacjach terapeutycznych. I grupę stanowiło 3828 pacjentów Oddziału Chorób Wew. o Profilu Nefrologicznym z ośrodkiem Dializ w Sieradzu, II grupę stanowiło 3888 pacjentów Kliniki Toksykologii CM UJ w Krakowie. Podjęto także próbę oceny czy czas jaki mija od zadziałania czynnika wywołującego rabdomilizę do momentu włączenia właściwego leczenia ma wpływ na jej przebieg kliniczny. Rabdomilizę rozpoznano u 28 chorych z I grupy oraz 99 z II. Częstość występowania rabdomiolizy była istotnie wyższa wśród pacjentów leczonych w Klinice Toksykologii CM UJ, jednak ostrą niezapalną niewydolność nerek w przebiegu rabdomiolizy rozpoznano istotnie częściej w populacji terapeutycznej Oddziału Chorób Wewnętrznych w Sierad},
 abstract={zu. W populacji terapeutycznej Kliniki Toksykologii CM UJ w Krakowie, rabdomiolizę rozpoznano stosunkowo wcześnie i z uwagi na specyfikę postępowania w leczeniu zatruć, żaden z pacjentów, u których w przebiegu rabdomiolizy rozpoznano ONNN nie wymagał leczenia nerko-zastępczego. Pacjenci z rabdomiolizą leczeni w Sieradzu trafili do Oddziału Chorób Wewnętrznych z Ośrodkiem Dializ ze znacznym opóźnieniem. U 28,6%, z uwagi na stopień zaawansowania niewydolności nerek, konieczne było włączenia leczenia nerkozastępczego. Czas jaki mijał od zadziałania czynnika działającego destrukcyjnie na mięśnie do momentu włączenia odpowiedniego leczenia miał wpływ na przebieg kliniczny rabdomiolizy. Alkohol etylowy( zatrucie ostre lub powikłania związane z jego nadużywaniem) oraz ostre i przewlekłe zatrucia lekami były najczęściej przyczyną rabdomiolizy.},
 title={Występowanie i przebieg kliniczny rabdomiolizy w wybranych populacjach terapeutycznych},
 type={Praca doktorska},
 keywords={hemodializa, niewydolność nerek ostra, rabdomioliza},
}