@misc{Jopek_Andrzej_Doświadczalna_2007,
 author={Jopek, Andrzej},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2007},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={Dysfunkcja śródbłonka wydaje się być odpowiedzialna za występowanie wielu schorzeń układu krążenia. W niniejszej rozprawie podjęto próbę opracowania metody oceny stopnia dysfunkcji śródbłonka naczyniowego w warunkach stresu oksydacyjnego, wywołanego farmakologiczną aktywacją oksydazy NAD(P)H. Pierwszą część badań przeprowadzono na aortach szczurów kontrolnych (WKY) i szczurów z samoistnym nadciśnieniem (SHR). Drugą część wykonano na tętnicach (IMA) i żylach (HSV) uzyskanych od pacjentów po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych. Stopień dysfunkcji śródbłonka oceniano porównując naczynioruchowe odpowiedzi naczyń na NADPH i acetylocholinę, techniką łaźni narządowej. Dla tych samych naczyń dokonywano pomiaru produkcji O2- metodą chemiluminescencji. Wykazano, że u SHR produkcja O2- jest większa niż w kontroli, a głównym źródłem produkcji O2- jest oksydaza NAD(P)H. Zaobserwowano przeciwstawne odpowiedzi naczyń na NADP: skurcze u SHR (zależne od produkcji O2-) i rozkurcze u WKY (zależne od produkcji NO i). Podobne obserwacje wykazano dla naczyń ludzkich - aortom SHR odpowiadały w tym wypadku naczynia z dużą dysfunkcją śródbłonka. W ludzkich naczyniach stopień dysfunkcji śródbłonka istotnie koreluje z produkcją O2- oraz ilością czynników ryzyka miażdżycy. Udała się próba przywrócenia prawidłowej funkcji śródbłonka w tętnicach ludzkich poprzez dysmutazę ponadtlenkową.},
 title={Doświadczalna ocena funkcji śródbłonka w samoistnym nadciśnieniu tętniczym},
 type={Praca doktorska},
 keywords={dysfunkcja śródbłonka, oksydaza NAD(P)H},
}