@misc{Hodorowicz-Zaniewska_Diana_Przydatność_2007,
 author={Hodorowicz-Zaniewska, Diana},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2007},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={W ramach pracy podjeto próbe kompleksowej oceny zachowania sie poszczególnych elementów osi IGF w surowicy krwi chorych w różnych stadiach zaawansowania raka jelita grubego. Badaniem objeto 127 osób: 58 kobiet i 69 meżczyzn. Grupe kontrolna stanowiło 41 chorych operowanych z powodu schorzen nienowotworowych. W każdym przypadku przyjeto procedure pieciokrotnego pobrania krwi: przed planowanym zabiegiem, do 1 miesiaca od zabiegu, a nastepnie po 6, 12 i 24 miesiacach. Oprócz IGF-1 we frakcjach wolnej i zwiazanej, IGF-2, IGFBP-2, IGFBP-3, kwasnej podjednostki ALS, do analizy właczono także oznaczenia markerów CEA, CA 19-9 oraz białka całkowitego i albuminy. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano, że ocena osi insulinopodobnych czynników wzrostu i ich białek wiażacych powinna byc przeprowadzana w oparciu o stosunek tych parametrów do albuminy, a nie na podstawie ich bezwzglednych steżen w surowicy krwi. U chorych z rakiem jelita grubego na szczególne uwzglednienie zasługuja: lokalizacja guza i wiek pacjenta, a u osób ze zmiana w odbytnicy także stosowanie radioterapii. Zaobserwowane zaburzenia w funkcjonowaniu osi IGF dotyczyły przede wszystkim IGF-1, wolnej frakcji IGF-1 i IGFBP-2, przy czym najważniejsze znaczenie prognostyczne wydaje sie miec pomiar stosunku steżenia IGFBP-2 do albuminy miesiac po zabiegu operacyjnym. Wykazano również, że wzrost stosunków steżen frakcji wolnej},
 abstract={i zwiazanej IGF-1 do albuminy po zabiegu operacyjnym, może byc wskaznikiem nieradykalnosci leczenia chirurgicznego.},
 title={Przydatność insulinopodobnych czynników wzrostu i ich białek wiążących do oceny wyników leczenia chorych z rakiem jelita grubego},
 type={Praca doktorska},
 keywords={rak jelita grubego, marker nowotworowy, IGF, IGF-BP},
}