@misc{Rzepecka-Woźniak_Ewa_Diagnostyka_2006,
 author={Rzepecka-Woźniak, Ewa},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2006},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={Pośmiertna diagnostyka zaawansowanego zawału mięśnia sercowego nie stanowi trudności. W przypadku jednak wczesnych faz martwicy już na etapie badania makroskopowego niemożliwe jest odróżnienie strefy zawału od prawidłowego mięśnia. Ten fakt, przy podejrzeniu sercowej przyczyny zgonu, rzutuje na sposób pobrania i ilość materiału, a także determinuje dalsze badania. Diagnostyka histopatologiczna wczesnego zawału mięśnia sercowego z użyciem rutynowego barwienia jest również niewystarczająca. Konieczne jest zastosowanie dodatkowych technik specjalnych, mających na celu rozstrzygnięcie istniejących wątpliwości i ostateczną weryfikację rozpoznania. Celem pracy było wdrożenie techniki barwienia immunohistochemicznego C9, wykrywającego wczesny zawał mięśnia sercowego, dla celów pośmiertnej diagnostyki sądowo-lekarskiej, opracowanie zasad interpretacji wyników i porównanie z metodą Nielsena-Selye’go. Przedmiotem badań były wycinki pobrane z mięśnia sercowego w 90 sekcji zwłok. W grupach badanych znalazły się: zawały mięśnia sercowego rozpoznane sekcyjnie i potwierdzone w badaniu rutynowym (5), zawały mięśnia sercowego rozpoznane klinicznie, nie potwierdzone w badaniu sekcyjnym i diagnostyce rutynowej (5), nagłe zgony wskazujące na ostrą niewydolność krążenia z przyczyn sercowych (50 przypadków) oraz grupy kontrolne (30). Przeprowadzone badania wykazały swoistość odczynu immunohistochemi},
 abstract={cznego C9 dla niedokrwiennego uszkodzenia mięśnia sercowego. Potwierdziły także większą wartość diagnostyki immunohistochemicznej nad dotychczas stosowaną metodą Nielsena-Selye’go.},
 title={Diagnostyka immunohistochemiczna wczesnego zawału mięśnia sercowego dla celów pośmiertnego badania sądowo-lekarskiego},
 type={Praca doktorska},
 keywords={zawał mięśnia sercowego, immunohistochemia, nagły zgon},
}