@misc{Krochmalczyk_Dorota_Intensyfikacja_2010,
 author={Krochmalczyk, Dorota},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2010},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={Chłoniak Hodgkina należy do chorób nowotworowych o dobrym rokowaniu, jednak 20% chorych jest leczonych nieadekwatnie w stosunku do potrzeb. Grupę badaną stanowiło 199 chorych z HL, leczonych w Klinice Hematologii w Krakowie Przeprowadzone badanie miało na celu: 1. Ocenę wyników chemioterapii ABVD i BEACOPP eskalowany u chorych 2. Analizę wpływu 19 czynników ryzyka na przeżycie 3. Porównanie wczesnej toksyczności chemioterapii eskalowanej i ABVD 4. Ustalenie wpływu wieku, płci, ryzyka wyjściowego oraz stadium zaawansowania choroby na toksyczność leczenia 5. Ocenę związku pomiędzy warunkami prowadzenia leczenia, a wystąpieniem infekcji. Wnioski: 1. Dziesięcioletnie przeżycie po leczeniu chemioterapią ABVD w grupach o ryzyku niskim i pośrednim wynosiło 100%. Natomiast chorzy o ryzyku wysokim, uzyskali korzyść z leczenia zintensyfikowanego: w grupie leczonej terapią eskalowaną OS wynosił 95%, a w grupie leczonej ABVD: 82%. 2. Największy wpływ na przeżycie w całej grupie chorych miały: intensywność terapii pierwszej linii, wczesna odpowiedzi na leczenie oraz obecność antygenu CD20 na powierzchni komórek HRS. W grupie chorych leczonych intensywnie parametry te straciły znaczenie na rzecz czynników związanych z histologią nowotworu oraz wczesnej odpowiedzi na leczenie. 3. Terapia eskalowana miała więcej wczesnych działań niepożądanych. 4. Wykazano brak wpły},
 abstract={wu wieku i płci na toksyczność terapii, oraz związek pomiędzy stopniem zaawansowania klinicznego choroby, a toksycznością leczenia. 5. Leczenie ambulatoryjne miało wpływ na zmniejszenie liczby i nasilenia infekcji.},
 title={Intensyfikacja leczenia u chorych z chłoniakiem Hodgkina w zależności od klinicznych i biologicznych czynników ryzyka},
 type={Praca doktorska},
 keywords={chłoniak Hodgkina, chemioterapia eskBEACOPP, PET},
}