@misc{Kisiel_Roksana_Wartość_2019,
 author={Kisiel, Roksana},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2019},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol; eng},
 abstract={Terapia resynchronizująca jest uznaną, interwencyjną metodą leczenia pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca. Podstawą CRT jest elektrostymulacja korygująca nieprawidłową, opóźnioną depolaryzację bocznej ściany lewej komory u chorych z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa. Celem podjętych badań była ocena długoterminowej wartości prognostycznej nowych i klasycznych parametrów elektrokardiograficznych, w odniesieniu do hospitalizacji i zgonów, u pacjentów z urządzeniami resynchronizującymi. Przeanalizowano m.in. parametry takie jak: patologiczna oś zespołów QRS przed zabiegiem, redukcja amplitudy zespołu QRS w odprowadzeniu V3 podczas stymulacji lewokomorowej, występowanie koniuszkowej morfologii zespołów QRS podczas stymulacji lewokomorowej, czas trwania zespołu QRS podczas stymulacji lewokomorowej, różne definicje elektrokardiograficzne bloku lewej odnogi pęczka Hisa. W tym celu objęto retrospektywną analizą 590 pacjentów, którzy byli poddani zabiegowi wszczepienia urządzenia resynchronizującego w I Klinice Kardiologii i Elektrokardiologii Interwencyjnej oraz Nadciśnienia Tętniczego w Krakowie, od lutego 2006 r. do grudnia 2014 r. Ustalono dwa punkty końcowe na czerwiec 2016 r.: 1. zgon z dowolnej przyczyny lub przeszczep serca 2. zgon z dowolnej przyczyny lub hospitalizacja spowodowana zaostrzeniem niewydolności serca.},
 title={Wartość prognostyczna klasycznych i nowych parametrów elektrokardiograficznych w terapii resynchronizującej serca},
 type={Praca doktorska},
 keywords={terapia resynchronizująca serca, elektrokardiogram, blok lewej odnogi pęczka Hisa, śmiertelność, kryteria},
}