@misc{Kieć-Klimczak_Małgorzata_Doustne_2011,
 author={Kieć-Klimczak, Małgorzata},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2011},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={Wstęp: Inkretyny poprzez swoje insulinotropowe działanie oraz cytoprotekcyjny wpływ na komórki  trzustki, stworzyły nową możliwość terapeutyczną w leczeniu cukrzycy. Są to glukagonopodobny peptyd typu 1 (GLP-1) oraz glukozozależny polipeptyd insulinotropowy (GIP). Hormony te są uwalniane z komórek K i L jelita cienkiego pod wpływem bodźców pokarmowych.Badania asocjacyjne genomu ludzi (GWA) wykazały tylko parę regionów na chromosomach znacząco wpływających na rozwój cukrzycy typu 2 u ludzi, są to m.in. geny TCF7L2 oraz PPAR-γ.Celem pracy było porównanie wpływu wolnych kwasów tłuszczowych (FFA) i glikemii we krwi na uwalnianie inkretyn na czczo i w okresie poposiłkowym u osób zdrowych oraz z zespołem metabolicznym (MS), zwłaszcza u nosicieli alleli wybranych genów promujących wyższe stężenia FFA w surowicy.Metodyka: Grupę badaną (MS) stanowiło 50 pacjentów z rozpoznanym MS (wg. IDF z 2005r), ale nie cukrzycą, grupę kontrolną 18 zdrowych ochotników (C). Uczestnicy byli poddani 3-godzinnemu DTTG oraz 8-godzinnemu DTTL. W czasie obu testów oznaczano GLP-1, GIP, glukozę, insulinę oraz FFA. Do oznaczeń genetycznych użyto metodę RFLP. Badano obecność polimorfizmów genu TCF7L2 (rs7903146) oraz genu PPARγ2 (rs1801282).Wyniki: Bez uwzględnienia genotypu poziom inkretyn naczczo i poposiłkowo nie różnił się między MS a C. Stwierdzono istotną zależność między wskaźnikami MS, a stężeniami in},
 abstract={kretyn w czasie testów. Podstawowe wydzielanie GLP-1 jest mocniej stymulowane przez węglowodany, a GIP przez lipidy.Stwierdzono większy wpływ węglowodanów niż lipidów na poposiłkowy wyrzut GIP u osób z MS, nosicieli allelu T genu TCF7L2 oraz większą stymulację GLP-1 przez lipidy poposiłkowo u chorych z MS z genotypem CC polimorfizmu TCL7F2.Wnioski: Powyższe wyniki sugerują możliwość ustalenia indywidualnego postępowania dietetycznego w prewencji i leczeniu uszkodzenia komórek β, zwłaszcza u nosicieli różnych alleli polimorfizmu TCF7L2. W doborze diety pomocnym byłoby wykonywanie testów funkcjonalnych DTTG jak i DTTL z oznaczeniem stężeń GLP1 i GIP.},
 title={Doustne testy tolerancji lipidów i glukozy, a wydzielanie inkretyn (GLP-1 i GIP) u pacjentów z zespołem metabolicznym o różnym genotypie TCF7L2},
 type={Praca doktorska},
 keywords={GLP-1, GIP, TCF7L2, PPARgamma, zespół metaboliczny},
}