@misc{Żuchowski_Grzegorz_Badanie_2004,
 author={Żuchowski, Grzegorz},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2004},
 school={Wydział Farmaceutyczny},
 language={pol},
 abstract={W pracy zebrano i zestawiono wyniki badań hydrolizy trzech kwasów barbiturowych: kwasu 5-etylo- 5-fenylo-2-tioksobarbiturowego, N-metylo-5-etylo-5- fenylo-2-tioksobarbiturowego, N,N' -dimetylo-5-etylo-5-fenylo-2-tioksobarbiturowego. Badania prowadzone były w celu wykazania w jaki sposób na szybkość hydrolizy wpływa stopień podstawienia atomów azotu grupami metylowymi oraz w jaki sposób na przebieg hydrolizy wpływa dodatek β-cyklodekstryny. Rozpady hydrolityczne prowadzone były w obecności różnego stężenia β-cyklodekstryny. Do wyznaczenia stałych szybkości reakcji stosowano metodę spektrofotometryczną w świetle UV. Drugim etapem badań było wykazanie, czy tworzą się kompleksy badanych związków z β-cyklodekstryną oraz, którym z pierscieni (pirymidynowym czy fenylowym) badane związki wnikają do wnętrza β-cyklodekstryny. Badania obejmowały zarówno metodę spektroskopową NMR ( 13C NMR, ROESY), jak i modelowanie molekularne (parametryzacja AM 1 ). Ostatni etap badań opierał się na próbie wyjaśnienia mechanizmu rozpadu badanych związków za pomocą metody obliczeniowej zarówno półempirycznej (parametryzacja PM3) jak i ah initio (metoda Hartreego-Focka w bazie 3-21 G). Wykonane obliczenia pozwoliły na wyjaśnienie w którym miejscu następuje atak jonu OH-. gdzie następuje otwarcie pierścienia pirymidynowego oraz która z form (obojętna czy anionowa) jest bardziej podatna na hydrolityczny ro},
 abstract={zpad.},
 title={Badanie trwałości 2-tioluminalu oraz jego metylowych pochodnych w obecności ß-cyklodekstryny},
 type={Praca doktorska},
 keywords={hydroliza, 2-tioluminal, modelowanie molekularne, ß-cyklodekstryna},
}