@misc{Dziewierz_Artur_Oporność_2007,
 author={Dziewierz, Artur},
 address={Kraków},
 howpublished={online},
 year={2007},
 school={Wydział Lekarski},
 language={pol},
 abstract={Wstęp: Klopidogrel redukuje ryzyko powikłań niedokrwiennych u pacjentów (pts) z chorobą niedokrwienną serca (CAD). U części pts efekt hamowania agregacji płytek przez klopidogrel jest słabo wyrażony pomimo zastosowania zalecanej dawki wysycającej (LD) klopidogrelu. Cel: Określenie częstości i możliwości wczesnej identyfikacji oporności na leczenie klopidogrelem. Metodyka: U 60 pts z CAD określono stopień zahamowania agregacji płytek krwi (SZAP) wyjściowo, oraz w 3, 6, 12, 24. godzi. i w 30. dniu od podania LD klopidogrelu (300 mg). Odpowiedź na leczenie klopidogrelem definiowano jako absolutną różnicę pomiędzy SZAP określoną w poszczególnych punktach czasowych od rozpoczęcia terapii, a SZAP określonym wyjściowo (ΔSZAP). Wyniki: W 24. godz. od LD klopidogrelu oporność na leczenie (ΔSZAP ≤10%) stwierdzono u 14 (23,33%) pts. Grupy pts opornych i z odpowiedzią prawidłową nie różniły się charakterystyką kliniczną i rodzajem farmakoterapii. ΔSZAP określona w 6 godz. dobrze korelowała z ΔSZAP w 24 godz. (r=0,75; p<0,001). Częstość powikłań niedokrwiennych i krwotocznych była zbliżona w obu grupach. Wnioski: Oporność na leczenie klopidogrelem u pts z CAD jest częsta. Brak jest istotnego związku pomiędzy cechami demograficznymi oraz zastosowanym leczeniem a zjawiskiem oporności. Wczesna identyfikacja pts z opornością jest możliwa i może być prowadzona w codziennej praktyce lekarskiej.},
 title={Oporność na leczenie klopidogrelem u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca},
 type={Praca doktorska},
 keywords={klopidogrel, choroba niedokrwienna serca, oporność, leki przeciwpłytkowe, przezskórne interwencje wieńcowe},
}