Search for: [Abstract = "zabiegowych był jednocześnie najlepszym modelem dla czynników działających przed zabiegiem okołozabiegowo i po zabiegu. Jednoczesna obecność zwolnienia przepływu do TIMI<2 w co najmniej jednej PGB oraz dystalnej embolizacji GTZ pozwalały na przewidzenie obecności ZPK z największą czułością i swoistością \(AUC 95 CI 0,97 \(0,94\-1\)\; \(OR=290, 95% CI\:p<0,001\;OR =1553\; 95% CI\:3\-25771, p<0,001\). Grupę 48 pacjentów z ZPK\(\+\) w oparciu o wartość mediany RVIS \(Right Ventricular Infarct Size\) zdefiniowanego jako\: \(masa zawału PK\/masa PK\) \*100%, podzielono na 2 grupy z małym zawałem PK \(mZPK\) i dużym zawałem PK \(dZPK\). Po skonstruowaniu modelu regresji logistycznej jednoczynnikowej uwzględniającej wymienione wyżej zmienne przedzabiegowe okołozabiegowe i pozabiegowe, predyktorami określającymi wielkość strefy zawału były obecność dystalnej embolizacji GTZ \(OR=3,34 \(95% CI 1,01\-11,1,p=0,049\) i RVBI \(OR=41,84\(95% CI 2,13\-823,3\; p=0,001\). Na podstawie \; modelu regresji logistycznej wieloczynnikowej określono RVBI jako jedyny niezależny predyktor wielkości strefy zawału PK \(OR=24,2 \(95% CI 1,12\-523,9\; p=0,004\). Mediana frakcji wyrzutowej PK \(RVEF\) w grupie z dużym ZPK wynosiła 43% \(min. 27%\-maks.65\). Mediana dla RVEF w grupie z mZPK wynosiła 54% \(41% \-73%\), \(p <0.001\) Wartości mediany dla grup z mZPK i ZPK\(\-\) nie różniły się istotnie statystycznie \(p = 0.43\). Na podstawie analizy regresji logisty"]
