Search for: [Abstract = "z łagodną \(<\- II°\) niedomykalnością zastawki aortalnej \(z 20% do 67,5% dzieci z gr. I i z 27,3% do 80,4% dzieci z gr. II\) oraz pojawienie się niedomykalności III°, którą rozpoznano odpowiednio u 3 \(7,5%\) dzieci z grupy I i u jednego \(2,7%\) dziecka z grupy II. Stwierdzono znamiennie krótszy czas hospitalizacji dzieci poddanych PBZA w porównaniu z leczonymi operacyjnie. Średni okres obserwacji ogółu pacjentów wynosił od 42 do 149 mies. \(x = 81,4\). Pojawienie się istotnej niedomykalności zastawki aortalnej \(>\- III°\) w odległym okresie dotyczyło 7 \(21,9%\) pacjentów z grupy I oraz 10 \(20,9%\) z grupy II. Wartość średnia maksymalnego gradientu ciśnienia skurczowego u dzieci w grupie I wynosiła 50,9 mmHg, a grupie II \- 35,8 mmHg \(p = 0,002\). Spośród 32 dzieci poddanych uprzednio PBZA i 48 WZA, kolejnego etapu leczenia wymagało 8 \(25%\) pacjentów z I grupy i 7 \(14,6%\) z grupy II. Średni okres od pierwszego zabiegu do ponownej interwencji w grupie I wynosił 7 lat, w grupie II \- 8,5 roku. Różnica ta nie była znamienna \(p = 0,13\). U jednego dziecka po PBZA wykonano zabieg walwulotomii, u pozostałych konieczna była operacja wymiany zastawki. Z obserwacji własnej wynika, że u niemowląt bezpośredni efekt leczenia był porównywalny, zaś u dzieci starszych lepszy efekt stwierdzono po walwulotomii chirurgicznej. Stwierdzono ponadto, że ZZA ma charakter progresywny i w okresie późniejszym wymaga zw"]

Number of results: 1